عمادالدین باقیتیتر سرمقاله در روزنامه سازندگی:
💥 خبرهای درد آور
👤 #عمادالدین_باقی
📢 سازندگی،ش۱۲۵۱ پنج شنبه۱۷ شهریور ۱۴۰۱
✍️ خبرهایی می آید که هر کدام به تنهایی برای نشان دادن بی کفایتی برنامه ها و سیاست های نادرست حاکمیتی کفایت می کند و هر کدام به اندازه کافی دردآور است مثلاً میگویند پزشکان زیادی مهاجرت کرده اند و به زودی نیازمند واردات پزشک پاکستانی و هندی شویم، یا می گویند عمان مثل جارو برقی دارد پزشکان ما را جذب می کند. مدیران توجه نمیکنند که اگر یک پزشک ماهی ۹۰ میلیون تومان هم درآمد داشته باشد می شود معادل سه هزار دلار در حالیکه حقوق کارگری در بسیاری از کشورهای غربی از پنج و شش هزار دلار شروع می شود. سقوط ارزش پول ملی فقط صادرات کالا را رونق نمی دهد صادرات نیروی انسانی را هم رونق می بخشد. وقتی که ارزش ریال اینقدر سقوط کند طبیعی است که با صرفه ترین کار برای تمامی مشاغل و بهترین راه برای بقا، مهاجرت است.
وزير امور اقتصادي و دارايي هم در خصوص تسهيل در قانون اقامت گرفتن در ايران كه پيش از اين سقف آن۲۵۰هزار دلار اعلام شده بود، اظهار كرد: اين رقم را به ۱۰۰هزار دلار كاهش داده‌ايم و اگر فردي حداقل ۱۰۰ هزار دلار وارد كشور كند، مي‌تواند اقامت بگيرد.
نرخ سرمایه گذاری در ایران را به عددی کاهش دادند که عدد ناچیزی است با این حال ازسرمایه گذاری استقبال نمی شود در شرایطی که بعضی کشورهای همسایه ایران با جذب سرمایه گذاری توانسته اند اقتصادشان را از فلاکت خارج کنند یا توسعه و رشد پیدا کنند. دلیل عدم استقبال در ایران چیست؟ آیا موانع اجتماعی مانند همین گشت ارشاد، احساس خطر و یا نوع برخورد هایی که با افراد دو تابعیتی شده است خودش یکی از عوامل موثر نیست؟ چرا روند مهاجرت ها این گونه است؟
برای مثال هر از گاهی اخبار آوارگی و غرق شدن مهاجران را می‌شنویم که تازه ترینش چند روز پیش مهاجران آواره در آب های قبرس بودند. ۸۵ پناهجوی ایرانی و افغانستانی با زنان و کودکان شان‌که ۷۰ نفرشان ایرانی بودند، اما می بینید همه مدیران در همه سطوح خرد و کلان چنان با اعتماد به نفس در جای خود نشسته اند و ادامه می‌دهند که انگار نه انگار چنین فجایعی در حال رخ دادن است. چرا نشانه ای بر تغییر راهبردهای کلانی که منشا اصلی همه این مصائب است دیده نمی شود؟
مسئولان جمهوری اسلامی به جای شعارها درباره بهشتی که اینجا ساخته اند (البته درباره برخورداران از خوان نعمت، پر بیراه نمی گویند) و جهنمی که مدعی اند کشورهای مخالف شان ساخته‌اند، خوب است به این سوال ساده جواب بدهند که چرا صف های طویل مهاجران تشکیل می شود؟ چرا خود و فرزندان شان زندگی در آن جهنم را ترجیح می دهند؟ چرا هر روز می شنویم که شهروندان ایرانی و افغانی و سوری و غیره برای اینکه به آن کشورهای جهنمی بروند در دریاهای یونان و استرالیا و… آواره یا غرق می شوند؟ اما هیچ وقت حتی یک بار هم ندیدیم که شهروندان آمریکایی و اروپایی برای این که بتوانند مجوز زندگی در ایران را بگیرند در آبهای خلیج فارس غرق شوند! کشور آنها با همه مشکلاتی که وجود دارد چگونه است که شهروندانش حاضر نیستند چنین تحقیری را بپذیرند؟
کار امروز را همین امروز باید انجام داد. ممکن است فردا خیلی دیر باشد و نوشداروی بعد از مرگ سهراب شود. اگر درسرخوشی همکاری با اقتصادهای متزلزل کشورهای غیردموکراتیک از گردونه اقتصاد جهانی به بیرون پرتاب شویم گام بعدی حذف شدن تاریخی است. در تاریخ قدیم و جدید کم نبودند کشورهای قدرتمندی که دیگر وجود ندارند.
کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
emadbaghi.com
اینستاگرام
https://instagram.com/emadeddinbaghi
فیس بوک
https://facebook.com/Emadbaqi
