عمادالدین باقی#عمادالدین_باقی
📜 روزنامه اعتماد،ش۵۶۴۸ پنج‌شنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۲ص۱و۶
مقاله زیر در پی افشای خبر فساد بزرپ 3.4 میلیارد دلاری چای دبش نوشته شده استکه بلافاصله پس ان خبر دیگری امد،
افشاگری عضو شورای شهر: ۱۷ هزار میلیارد تومان در شهرداری تهران گم شده است
✍️هنوز از زنجیره فسادها و اختلاس‌های گذشته بیرون نیامده‌ایم که پرونده جدیدی مطرح می‌شود و هر بار ارقام اختلاس، بزرگتر و بزرگتر. بعضی مقامات هم برای فرار از مسئولیت، فورا متوسل به همان روش خودفریب همیشگی می‌شوند،یعنی:«مقایسه خود با بدترین‌ها به‌جای مقایسه با احسن» و می گردند چند مورد فساد را در گوشه و کنار دنیا پیدا می‌کنند تا بگویند چرا انقدر بزرگنمایی می‌کنید؟ فساد در همه جای دنیا هست! توجه ندارند که اولاً هیچ جای دنیا ادعای اینها را در مورد یک حکومت الهی و حکومت از ما بهتران نداشت، ثانیا اگر محققی دست به کار شود و کتابی از پرونده‌های فساد افشا شده در ۳۰ سال گذشته را جمع آوری کند، نمی‌دانم چند جلد کتاب می‌شود اما می‌دانم در تاریخ این کشور فراموش نشدنی است و رکورد فساد در دنیا را شکسته است. فساد مثل سرطانی است که وقتی به مرحله لاعلاج رسید وقت مرگ میزبان آن هم فرا می‌رسد.
این در حالیست که راه حل این فسادهای ویرانگر که جامعه را هم به فساد کشانده- به طوری که هر کس در هر سطحی از یک مغازه دار گرفته تا کارمند که بتواند، تیغ زدن دیگران را مباح می‌داند- بسیار ساده‌تر از آن بوده که تصور می‌شود. کافی بود که یک معادله معکوس می شد، یعنی: شدت عمل نسبت به مخالفینی که ولو با زبان گزنده، مقامات و مسئولان را مورد انتقاد قرار می‌دهند و برایشان پرونده سازی می‌شود و بعضی از آنها هم مدت‌هاست در زندان به سر می‌برند، یا همین شدت عمل و قاطعیت با معترضینی که بدون توسل به خشونت، اعتراض میدانی می‌کنند، در مورد مختلسین و خصوصا زمینه‌ها و ریشه های اختلاس به کار رود و برعکس، تسامحی که تاکنون در مورد ریشه‌های این فسادها صورت گرفته با این منتقدین صورت بگیرد.
طبعاً اگر خالص سازی و روش حکومت فرقه‌ای که خودش یکی از سرچشمه‌های رانت و فساد است تبدیل به مدیریتی برخاسته از یک انتخابات آزاد و دموکراتیک می شد و نظام حزبی به معنی واقعی ایجاد شده بود، بخت شایسته سالاری و مدیریت افراد متعهد بیشتر بود و جامعه هم به دلیل اینکه خودش آنها را انتخاب کرده و احزابی که آنها را نامزد کرده‌اند باید پاسخگو باشند.
یک مقایسه ساده در همین ۴۰ سال نشان می‌دهد به میزانی که دولت‌ها و مسئولیت ها استصوابی تر بوده‌اند فساد هم بیشتر بوده است.
وجود نظارت قوی و موثر مطبوعات و رسانه‌های آزاد که مسئولان را با تازیانه نقد بنوازند نیز سازوکارهای ضد فساد را تضمین خواهد کرد نه اینکه مثل نیلوفر حامدی و الهه محمدی به خاطر یک عکس یا گزارش محکوم به سال‌ها حبس شوند.
اگر تا الان هم نظارتی بوده بیشتر از طریق فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بوده که خارج از کنترل حکومتی هستند و حکومت با فیلتر کردن و کاهش سرعت اینترنت و انواع روش‌ها همواره با آن مبارزه کرده است. اما اگر واقعاً دغدغه مبارزه با فساد داشتند شبکه‌های اجتماعی را حمایت می‌کردند.
شرق نوشت: عضو شورای شهر تهران گفت: ۱۷ همت (هزار میلیارد تومان) جایی هزینه نشده است. این پول کجاست؟ خانه‌هایی که ساخته نشده چطور در منابع حساب شده است؟
خبرآنلاین ۱۴ آذر ۱۴۰۲
khabaronline.ir/xkHqm
کانال گفتارهای باقی https://t.me/emadbaghi
وبسایت www.emadbaghi.com
اینستاگرام https://instagram.com/emadeddinbaghi
فیس بوک https://facebook.com/Emadbaqi
لینک مقاله در اعتماد
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/210301/%D8%B1%D8%A7%D9%87%E2%80%8C%D8%AD%D9%84-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D9%81%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D9%88%E2%80%8C-%D9%85%D8%B9%D9%83%D9%88%D8%B3-%D9%83%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D9%8A%D9%83-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF%D9%84%D9%87-
