عمادالدین باقی🌗حاکمیت قسری عمادالدین باقی
🦠روزنامه اعتماد یکشنبه ۲۰ اسفند
✍یارشا دماوند
عمادالدین باقی در این نوشتار سخنان جالبی در تشریح نتایج انتخابات اسفند مطرح می‌کند و اگر وی بعنوان یک فوق اصلاحطلب و تئوریسین شناسنامه دار ۵۷تی، درصدد حفظ جمهوری اسلامی یا حداقل قسمتی از آن با کمترین هزینه نیز می باشد ولی این سخنان پس از عدم مشارکت ملی در پای صندوق انتصابات جمهوری اسلامی، مژده ای مسیحایی ست در بازگشت از کلیت کژ راهه ۵۷تی که نیروهای هرچند سازماندهی نشده ملی‌گرایانِ میهن پرست را می تواند از “امید به باور و یقین” برساند.
جمهوری وحشت و ارتجاع غالب تر از لبه پرتگاه عظیمی گرفتار آمده و چنانکه #مولانا میفرماید چون انسانی معلق بر چاهی به ریشه ای آویزان است و باید بین عسل و افعی روزگار دست به انتخاب بزند و اصولگرایان خامنه ای همچنان شهد عسل آنرا نزدیک تر از سقوط به کام نیستی می بینند.
این سیستم سرکوبگر ایدئولوژیک و توتالیتر بویژه پس از نمایش مضحک #سیرک_انتخابات از پیش تعیین شده امروز بیش از هر زمانی وارد فاز نهایی “خود ویرانگری” یا سلف دیستراکشن با سرعت بیشتری گردیده و بقولی هر طرف را که بگیرد طرف دیگر از دستش در رفته است و دیگر راهی برای اصلاح ندارد و این شمیم خوش روزهای پایانی نظام ۵۷تی را بیش از گذشته در کوی و برزن پراکنده می سازد.
آقای باقی با استفاده از اصطلاح فلسفی “القسر لایدوم” توضیح می دهد که حرکت قسری بحرکتی خلاف قواعد طبیعی گفته می شود که در واقع هیچ دوام و قوامی نخواهد داشت. چنانکه سیبی را که به آسمان پرتاب می کنی بر اثر قدرت بیشتر جاذبه که می‌توان از آن به عنوان قدرت “مردم یکپارچه” تعبیر کرد_سیب زندگانی و این بار نه از درخت سیب مسموم “نوفل لوشاتو” که از معرفتی ارزشمند اما بسیار پرهزینه سرچشمه می گیرد؛ بی تردید دچار سقوط خواهد شد.
وی در ادامه تاکید می کند که حسب تجربه جهانی “حکومتی که مجبور باشد تمام قوایش را برای خنثی کردن اکثریت ناراضی بسیج کند، برآیند نیروها به جای اینکه پیش برنده باشد،صفر شده و اجازه توسعه به کشور را نخواهد داد”.
این سخنان که از شناخت کامل عمادالدین باقی از دستگاه فاسد حاکمیت می آید ؛ همانطور که پیشتر “سعید لیلاز” از دیگر تئوریسین های جناح چپ اندیش تحولگرایان اصلاحطلب که امروز اقبال کمتری نسبت به ۴۰سال گذشته در”دستگاه حاکمیت دیکتاتور بزرگ” دارد، درصدد “جراحی سخت” با اعمال فشاری سنگین برمردم آنچنانکه لنین با صدمیلیون کشته موفق به اجرای آن گردید و اینها با “مقدار ناچیز” (به گفت سعید لیلاز) آنهم بشرط مشارکت و سهم بیشتر از سفره پهن شده بر روی کرسی های رژیم دارند،یا باید بتوانند خامنه ای و جناح وابسته اش را بعنوان کلیت مشکل، محدود ساخته و از بدنه “انقلاب اسلامی ۵۷تی” جراحی نمایند و جمهوری فاز سوم را با همراهی یا سرکوب مجدد همدستان همداستان ائتلاف ۵۷تی؛
بدون مقام شامخ ولایت فقیه ولی با رزومه و عملکردی مشخص در ۵۰ سال گذشته به مردم تحمیل نمایند. آنچنانکه گورباچف با حرکت بسوی اصلاحات لنین (عصر طلایی خمینی) موجبات تجزیه کنفدراسیون شوروی را فراهم آورد.
