خبر مرگ های نامنتظره و نابهنگام تمامی ندارند. دیروز وقتی از طریق برادر ارجمندم آقای #سعید_منتظری شنیدم آقای #علی_رضاقلی جامعه شناس و نویسنده پر ارج زمان ما آسمانی شد مبهوت شدم.
انتخاب موضوعات و مباحثی که در کتاب نخبه کشی و جامعه شناسی خودکامگی آمده است نشان می دهد جامعه شناسی زمان شناس بود و بر دردهای اصلی انگشت می گذاشت و به جای شخصی کردن قضایا، بنیادها را می نگریست و نقادی می کرد. او کارش بطئی بود اما پژوهش های زیادی را در دست داشت که انتشارش آرزو کردنی بود. چند سال پیش در فَشَم میهمان ایشان و دوست عزیزی بودیم. آقای رضاقلی می گفت یکی از مهمترین کارهای زندگی اش نوشتن کتاب فلسفه سیاسی آیت الله منتظری است.
کتاب «فلسفه سیاسی، اجتماعی آیت الله منتظری»، نوشته مرا دیده بود و می گفت کاری متفاوت را در نظر دارد. همانجا گفتوگویی ویدیویی هم ضبط شد. پیش از همهگیری کرونا به اتفاق دکتر رعیتی در منزل شادروان رضاقلی مهمان بودیم. سراغ این کتاب را گرفتم گفت همچنان مشغول تحقیق و نگارش است. فسویا و دریغا که نماند تا به قول خودش مهمترین تحقیق زندگی اش را منتشر کند. درختی بود که به قول مولانا باید همچنان «میوه ی شیرین دهد پر منفعت».
رحمت خدا بر او و روانش شاد باد