عمادالدین باقی⭕️ حلقه مفقوده سفر جنجالی ترامپ به خاورمیانه
📜 سرمقاله روزنامه سازندگی شماره ۱۹۷۱ یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ که با عنوان:حقوق فراموش شده بشر، چاپ شده است.
#عمادالدین_باقی
✍️ سفر پرهیاهو و سه روزه ترامپ به خاورمیانه هم تمام شد مانند همه رخدادهای دیگر تاریخ که چون حباب تمام می شوند اما برخی رخدادها اثارش پایدارتر است.
آن بخش از سفر که به مقایسه حکومت ایران با اعراب سعودی و قطر و امارات پرداخت در جامعه ایرانی بازتاب بیشتری داشت به ویژه انجا که ترامپ در دیدار از عربستان، پیشرفت در دو طرف خلیج فارس را به رخ کشید و گفت، شما در حال تبدیل بیان ها به آبادانی و اراضی سبز ولی جمهوری اسلامی با نوع حکمرانی و سیاست های مخرب در حال تبدیل مناطق آباد و اراضی سبز به بیابان است!
اینکه این ادعا چقدر واقعیت دارد را باید با امار توضیح داد و موضوع بحث من نیست. یکی گفت ایران را تحقیر کردند دیگری گفت واقعیت را گفتند و یکی گفت تحولات بزرگ در منطقه در جریان است و… هرچند سخنان تحقیر امیز ترامپ درباره عرب ها کمتر دیده شد مانند انجا که در قطر گفت اگر ما نبودیم شما هم نبودید ولی این نکته که در ریاض، جهان شاهد نمایشی بزرگ از تحولات و ترتیبات آینده منطقه بود در بیشتر تحلیل های ایرانی دیده می شد.
می گفتند ترامپ به همراه غول های ثروت و فن آوری، تور منطقه ای اش را آغاز کردوعربستان با نمایش خیره کننده از آینده خود و منطقه، نشان داد و سرمایه گذاری ۶۰۰ میلیارد دلاری عربستان در آمریکا که قرار است تا هزار میلیارد دلار برسد در مقابل سقف آرزوی جمهوری اسلامی این است که بتواند شش میلیارد دلار از پول بلوکه شده خود در قطر را آزاد کند.
البته ترامپ از روز اول که روی کار امد دیدگاه کاسبکارانه اش را اینگونه اعلام کرد اگر عربستان سعودی قول بدهد ۸۰۰ میلیارد دلار در امریکا سرمایه گذاری کند اولین سفرش را به انجا انجام خواهد داد. بن سلمان هم برای تثبیت خود در عربستان و خفه کردن رقبا و نمایش قدرت در منطقه به ان نیاز داشت ولی قدرتی بی ریشه که فقط متکی به حمایت امریکا خواهد بود وگرنه در برابر اسراییل به چیزی بند نیست و پایگاه داخلی هم ندارد.
در شبکه های اجتماعی طعنه ها به جمهوری اسلامی زدند که سخنان درست و نادرست در این طعنه ها درامیخته شده بود مانند اینکه پیام این سفر ساختن آینده درخشان و پیام رفاه و آسایش برای مردم ان کشورها بود یا در حالی که مقامات جمهوری اسلامی در حال برنامه ریزی برای زمان بندی قطع برق و جدول خاموشی و ـ جایگزین کردن کارت بانکی به جای کارت سوخت و تعیین ساعت کار ادارات و دبیرستان ها و کودکستان ها و چگونگی اجرای قانون حجاب و اجرای فیلترینگ و…بودند، مقامات آن سوی خلیج فارس در حال برنامه ریزی آینده خودشان و منطقه برای جهش به دنیای جدید بودند. ضعف های ناشی از بی کفایتی در ایران درست است اما تو گویی در انجا کشورها هیچ مشکلی وجود ندارد چون کسی از فقرای سعودی و سانسور و فیلترینک و سرکوب آنجا خبر ندارد. حتی دیدار ترامپ با جولانی که در دولت قبلی خود ترامپ ۱۰ میلیون دلار برای سرش جایزه تعیین کرده بودند به جرم اینکه در رهبری القاعده در عراق تعداد زیادی امریکایی را کشته است و حالا ترمپ از گذشته او هم به نیکی یاد می کند را اینگونه تعبیر کردند که جولانی هم عوض شد اما فلانی و فلانی عوض نشدند. اینکه برخی خشک مغزها و خشونت طلبان در ایران عوض نشده اند و همچنان می تازند واقعیت دارد اما با این قیاس و نگاه ساده از کنار مسئله ای مهم نباید گذشت اینکه ایا اساسا جولانی در زندان ۵ ساله امریکایی ها به مهره تبدیل شده؟ اینکه افکار عمومی امریکا هم این حرکت را می پذیرد؟ اینکه ترامپ در ازای این دیدار چه طلبی از جولانی داشته؟ که نتیجه اش واگذاری سوریه به امریکا و اسراییل است و…
در هر صورت سخنانی درباره این سفر جنجالی گفته شد که شاید به پندار برخی مسند نشینان مطلوب نبود اما به گمان من گفتنش نیکو و مغتنم بود چون بازتابنده نگاه لایه هایی از جامعه و برداشت‌های گوناگونی است که می‌تواند مورد توجه دست اندرکاران قرار گیرد و هرجا سخنی درست بود خودشان را اصلاح کنند. با پندار مردم نباید لجبازی کرد باید ان را درک کرد. گرچه مقایسه ایران و عربستان انهم از زبان یک خودشیفته دیکتاتور نباید مستند ما قرار گیرد اما در میان این حرف ها نکته ای درست وجود دارد آنهم اینکه قرار بود طبق سند چشم انداز مصوب در جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۴ صادر کننده برق باشیم ولی اکنون با قطع برق خانه ها و صنایع و مشکل ابرسانی و گازرسانی در کشوری روبرو هستیم که بزرگترین ذخایر گازی جهان را دارد. امروز اگر به وضعیت ۲۰ سال پیش که سند چشم انداز تصویب شد برگردیم هم شرایط کشور بهتر خواهد بود. باید حاکمان بپذیرند که این درماندگی و عقب ماندگی محصول مدیریت و توهمات هزینه ساز آنهاست و نباید به گردن تحریم بیندازند چون خودشان بارها گفته اند تحریم ها اثری ندارد. اگرهم تحریم ها عامل این وضعیت باشد باز هم آنها باید پاسخگو باشند که کشور را به ورطه تحریم انداختند. نگویند استکبار، استقلال ما را نمی خواهد. چین و روسیه و‌کوبا و ویتنام و مالزی و... که وابسته به آمریکا نبودند ولی وضعیت ما را هم نیافتند. این توهم که دنیا یکطرف و ایران یکطرف قرار دارد، هیچ عاقلی را اقناع نمی کند.
در هرحال خیلی خوب است که سفر ترامپ و رفع تحریم سوریه در بهبود اقتصاد کشورهای میزبان موثر است و البته بیشترین سود را اقتصاد امریکا می برد چنانکه ادعای مبالغه آمیز کردند که «ترامپ از سفر خاورمیانه، با رقم عجیب و باورنکردنی ۹ تریلیون دلار سرمایه گذاری به آمریکا برگشت! که در تاریخ آمریکا بی سابقه است!» اما فارغ از اینکه اساسا معلوم نیست چه مقدار از این وعده های محقق شوند، در پس و پشت رشوه های عظیمی که تحت عنوان هدیه و سرمایه گذاری در دست انجام است و عده ای هم آن را نشانه پیشرفت می دانند و آب از لب و لوچه شان راه افتاده، حقایق دیگری هم وجود دارند.
مرز باریک و فریبنده ای میان رشوه و هدیه وجود دارد. ممکن است گفته شود چرا مردم قطرنمی گویند به چه حقی از منابع این کشور جت ۴۰۰ میلیون دلاری را به ترامپ هدیه داده؟ در خود امریکا این هدیه مخالفت برانگیز شد چنانکه سناتور رند پال گفت: قانون اساسی در ماده دوم درباره رئیس جمهور صحبت می کند که نمی تواند از رهبران خارجی پاداش یا هدایایی بگیرد» اما در قطر صدای کسی در نمی اید. چرا؟
هرچند عده ای هم می گویند سعودی و امارات با این روش رشوه دادن و هدیه و سرمایه گذاری کردن امریکا را از اسراییل دور کرده و نظام امنیتی چند قطبی در منطقه ایجاد می کنند ولی ایا واقعا امریکا، اسراییل را به اعراب می فروشد یا فقط انها را می دوشد و می داند انها هیچوقت توان دفاعی مستقلی در برابر اسراییل نخواهند داشت؟
اما حلقه مفقوده در همه این بحث ها و در کل سفر، «حقوق بشر» بود. هیچ سخنی درباره محاصره غذایی و کشتار روزنامه مردم عادی در غزه که از خود عرب ها هستند و وحدت مذهبی هم دارند دیده نشد و شرط توقف اشغال و کشتار غزه برای گسترش روابط به میان نیامد. لااقل به این نکته هم توجه شود که منطقه ما از ایران تا عربستان و ترکیه و مصر و…، عرصه نقض حقوق بشر است با این تفاوت که سرکوب و نقض گسترده حقوق بشر قرار است در کشورهای متحد دیده نشود و دیکتاتورهای خاورمیانه بدون مزاحمت به حکومت خودکامه شان ادامه دهند و تروریست هایشان هم سفید شویی شوند. لااقل به این نکته هم توجه شود که ترکیه و‌مصر و عربستان هر کدام چندین هزار زندانی سیاسی دارند و ابدا حرفی از انها نیست.
سوریه تحت حکومت یک گروه تروریستی که تکلیفش روشن است و با تبدیل دشداشه و لباس رزمی به کت و شلوارو کراوات، یک شبه تفکر این گروه متحول نمی شود که اگر چنین چیزی امکان پذیر بود امروز جهان دیگری داشتیم. ترکیه با ۸۵ میلیون نفر جمعیت ۳۵۰ هزار زندانی دارد که نزدیک به یک سوم آنها را زندانیان سیاسی تشکیل می‌دهند. عربستان سعودی با ۳۴ میلیون جمعیت، تعداد ۴۷۰۰۰ زندانی اعلام شده رسمی (و بالغ بر ۶۰ هزار نفر آمار غیر رسمی) که گفته می‌شود نزدیک به نیمی از زندانی‌ها اتهام شان سیاسی است. مصر با ۱۱۵ میلیون نفر جمعیت فقط ۶۵ هزار زندانی سیاسی دارد اما چون در چارچوب نظم سیاسی موجود قرار دارند قرار نیست وضعیت حقوق بشری آنها دیده شود.
طه الحاجی، وکیل عربستانی و مشاور حقوقی سازمان اروپایی-سعودی حقوق بشر در مجله فارین پالیسی نوشته است: «سخنرانی ترامپ به رژیم محمد بن سلمان اجازه می دهد تا به کشتار بدون سرزنش ادامه دهد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، در مراسم امضای قرارداد در بارگاه سلطنتی عربستان سعودی در ریاض، در ۱۳ می ۲۰۲۵ شرکت کردند. اظهارات ترامپ در ریاض عواقب وحشتناکی برای مردم عربستان خواهد داشت. در سال های اخیر، ولیعهد محمد بن سلمان دریافته است که رژیم او می تواند معترضان حقوق بشر و متهمان کودک را بدون سرزنش بین المللی اعدام کند. اما روز سه شنبه، ترامپ بخش آرام را با صدای بلند گفت «به هر دلیلی که می‌خواهید، هر تعداد نفر را که می‌خواهید بکشید».
مفتضح‌تر از همه آن است که بعضی افراد که خود را فعال حقوق بشر ایرانی می نامند از ترامپ درخواست میکنند که برای کمک به پیشرفت حقوق بشر در ایران کمک کند و برای رعایت حقوق بشر به ایران فشار بیاورد و آن را جزو شروط مذاکره با ایران قرار دهد. فارغ از اینکه یک فعال حقوق بشر برای لزوم رعایت مرزهای کنشگری سیاسی و حقوق بشری نباید به رئیس یک دولت و حکومت نامه بنویسد و درخواست کند که برای رعایت حقوق بشر در کشورش فشار بیاورد و باید از سازوکارهای مدنی برای فشار در جهت اجرای حقوق بشرکمک بگیرد، بدتر از آن، نامه نوشتن به کسی است که هم رئیس یک دولت است و هم هیچ اعتقادی به حقوق بشر ندارد و اساسا دستش به خون های بسیاری آلوده است و دستور ترور و بمباران داده و یا از آدمکشان حمایت کرده و پول و اسلحه به رژیم کودک کش صهیونیستی برای قتل عام در غزه و کرانه باختری داده و از قصابی هایش حمایت کرده است.
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
www.emadbaghi.com
Saudi Arabia Is Executing More People Than Ever
Trump’s speech allows Mohammed bin Salman’s regime to continue its killing spree without censure.
By Taha al-Hajji, a Saudi Arabian capital defense lawyer and legal consultant for the European-Saudi Organisation for Human Rights.
یادداشت کوتاه زیر سه روز پیش از مقاله بالا در صفحات نگارنده منتشر شد و در قسمتی از مقاله بالا عینا تکرار شده است اما نظرات مرتبط با این فرسته زیر یادداشت امده است.
⭕️ پنهان سازی نقض حقوق بشر در پشت تجاری شدن سیاست
#عمادالدین_باقی
✍️خیلی خوب است که سفر ترامپ و رفع تحریم سوریه در بهبود اقتصاد کشورهای میزبان موثر است و البته بیشترین سود را اقتصاد امریکا می برد اما در پس و پشت رشوه های عظیمی که تحت عنوان هدیه و سرمایه گذاری در دست انجام است و عده ای هم آن را نشانه پیشرفت می دانند و آب از لب و لوچه شان راه افتاده، لااقل به این نکته هم توجه شود که منطقه ما از ایران تا عربستان و ترکیه و مصر و…، عرصه نقض حقوق بشر است با این تفاوت که سرکوب و نقض گسترده حقوق بشر قرار است در کشورهای متحد دیده نشود و دیکتاتورهای خاورمیانه بدون مزاحمت به حکومت خودکامه شان ادامه دهند و تروریست هایشان هم سفید شویی شوند. لااقل به این نکته هم توجه شود که ترکیه و‌مصر و عربستان هر کدام چندین هزار زندانی سیاسی دارند و ابدا حرفی از انها نیست.
سوریه تحت حکومت یک گروه تروریستی که تکلیفش روشن است. ترکیه با ۸۵ میلیون نفر جمعیت ۳۵۰ هزار زندانی دارد که نزدیک به یک سوم آنها را زندانیان سیاسی تشکیل می‌دهند.
عربستان سعودی با ۳۴ میلیون جمعیت، تعداد ۴۷۰۰۰ زندانی اعلام شده رسمی (و بالغ بر ۶۰ هزار نفر آمار غیر رسمی) که گفته می‌شود نزدیک به نیمی از زندانی‌ها اتهام شان سیاسی است.
مصر با ۱۱۵ میلیون نفر جمعیت فقط ۶۵ هزار زندانی سیاسی دارد اما چون در چارچوب نظم سیاسی موجود قرار دارند قرار نیست وضعیت حقوق بشری آنها دیده شود.
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
www.emadbaghi.com
اما فارغ از اینکه اساسا معلوم نیست چه مقدار از این وعده های محقق شوند،برخی از فرسته ها در بخش نظرات کانال تلگرام
Milad:
برای مردم عربستان آرزو می کنم اسیر تفکرات پنجاه و هفتی نشن و قدر پادشاه شون رو بدونند تا بلایی که سر ملت ایران اومد سر اونها نیاد. بزرگترین حقوق بشر، همین توسعه برای میلیون ها آدم هست که الان در عربستان محقق شده
Asad K:
ماهم همین کار را انجام می دهیم برای کشته شدن جرج فلوید هفته ها و ماهها وا مصیبتا می گوییم ولی در پاکسازی چچن و اویغور لب فرو می بندیم در ترکیه زندانی سیاسی از داخل زندان نماینده مجلس می شود ولی ما از برگزاری مراسم برای سعید مدنی محروم می شویم با عناوین کشدار مخل امنیت و ضد ولایت فقیه به صورت دلخواه برخورد می کنیم چندین سال برای کسی حکم اعدام و رد مال می‌زنیم سال بعد یکدفعه پروژه‌های هزار میلیاردی به او هبه می کنیم روشنفکران و فعالان حقوق بشر ایرانی چندین سال است به بیماری دوربینی مبتلا شده اند
صادق وزیرپور:
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
hamid Am:
می توان ایراد گرفت حتما هم درست است اسیر وزندانی کردن انسان جز حرکات غیر انسانی و نابخشودنی است
اما از نگاه دیگری این کشور ها اگرچه بگیر و ببند دارند و با این روش غیر دمکراتیک به حکومت خود استمرار بخشیده اند اما از سوی دیگر با تمام قوا کوشیده اند ملت خود را در چاه ویل بدبختی و فلاکت نیندازند از شرایط بوجود آمده جهانی استفاده کرده به پیشرفت وتوسعه کشور خود اگر چه نیم بند پرداخته اند قطر گاز ونفت ایران را می برد خوب سهم امریکا را هم می دهد عربستان از شرایط ویژه پیش آمده در جهت امنیت خود سهم امریکا را هم می دهد امارات متحده عربی از بی ثباتی منطقه استفاده کرده هزاران سرمایه گزار را جذب به توسعه کشور پرداخته و مازاد تراز تجاری خود را با امریکا شریک می شود ترکیه که روزگاری فقر وفلاکت سرتاسر آن را فرا گرفته بود بخود آمد ازسفره رنگین ایران بدون اینکه کمترین هزینه ای برایش داشته باشد استفاده کلان برد وامروز بر سریر قدرت منطقه نشسته و فریاد شادی سر می دهد دولت اسراییل با بهره گیری از دوستان نامحسوس خود دولت های سرسخت عربی لیبی ، عراق ، یمن وسوریه را از سر راه برداشت و اکنون فریاد هل من مبارز سر می دهد وما امروز مدعیان حقوق انسانی بشرمان در انتها سر در دامان حسین ش می گذارند حرف های از دل برآمده ایران بر باده را ترویج می کنند
به کجا چنین شتابان دیگه مردم را از نفس انداختید وپا بر گرده تک تک مردم گذاشتید در جهت منافع چه کسی
Sina:
دیگه وقتی سالها با همین جرثومه ها و اربابهای غربیشون همراه شدید و بازداشت هر نوع تروریست و اخلالگر امنیت ملی در ایران رو محکوم کردید و از تروریست و جاسوس، فعال حقوق بشر ساختید، دقیقا انتظار دارید خروجیش چی باشه؟
یادتون هست اون سالهایی که نیروهای ایرانی با تروریستهای تکفیری میجنگیدن چقدر لجن پراکنی میکردید علیهشون و چه دروغهای بدون سند و مدرکی میگفتید که آره دارن سوری های بیگناه رو میکشن؟ همون پروپاگانداییکه اربابهای همین تروریست ها گذاشته بودن توی دهنتون
الان هم بشینید نگاه کنید چطور القاعده و رییس رسمی القاعده رو به صرف کت وشغپوشیدن به عنوان قهرمان میکنن توی پاچتون.
همون احمقهای جاهلی هم که براتون کف و سوت میکشیدن اون سالها، الان دارن بهتون تف میندازن که چرا به ارباب غربی ما و اردوغان و سیسی و جولانی بد میگی. لذت ببرید.
m.h:
درود و سلام بر جناب آقای باقی عزیز
نکاتی به نظرم رسید در ارتباط با مقاله جنابعالی که در ادامه عرض میکنم.
نکات صحیح و مثبت متن شما:
یکم: توجه به استانداردهای دوگانه: شما به‌درستی به تناقض در رفتار دولت‌های غربی اشاره می‌کنید؛ جایی که نقض حقوق بشر در کشورهای متحد نادیده گرفته می‌شود اما در کشورهای رقیب یا غیرهمسو، برجسته‌سازی می‌گردد. این نقدی معتبر به رئالیسم سیاسی غرب است.
دوم:استناد به آمار نسبتا دقیق: استفاده از آمار زندانیان در ترکیه، عربستان و مصر، وجه استنادی مقاله را تقویت میکند و افکار عمومی را نسبت به ابعاد واقعی بحران حقوق بشر در منطقه حساس می‌سازد.
سوم:افشای سفیدشویی تروریسم و استبداد: مقاله با اشاره به تطهیر گروه‌ها و حکومت‌هایی که دارای کارنامه سرکوب هستند، پرده از روند نگران‌کننده‌ای در روابط بین‌الملل برمی‌دارد.
اما به نظرم نقاط ضعف و محل نقد در چند مورد وجود دارد:
یک:کلی‌گویی و فقدان تحلیل ساختاری: مقاله از تحلیل‌های عمیق ساختارهای قدرت، جامعه مدنی، و نقش نهادهای داخلی در تولید یا مقابله با استبداد غفلت کرده است. مثلاً چرا در برخی کشورها اعتراضات دوام‌دارترند و در برخی دیگر سرکوب فوری رخ می‌دهد؟ این تفاوت‌ها ناشی از چه عوامل اجتماعی، نهادی یا تاریخی‌اند؟
۲. فقدان خودانتقادی و رویکرد تک‌بعدی: شما به‌طور کامل کشورهای مورد اشاره را در جایگاه قربانیان مظلومِ استاندارد دوگانه معرفی می‌کنید، بی‌آن‌که نقش خود این حکومت‌ها در استمرار نقض حقوق بشر، و بهره‌برداری از همین نظم جهانی برای تداوم سرکوب داخلی را تحلیل کنید. مثلاً ترکیه و مصر از کمک‌های مالی غرب بهره می‌برند و هم‌زمان در سرکوب داخلی خشن عمل میکنند؛این همدستی دو طرفه است، نه یک‌سویه.
سه: عدم تمایز بین حکومت‌ها و مردم: در نقد سیاست خارجی، نباید صرفاً کشورهای خاص را به‌عنوان «یک کل» دید. در داخل هر یک از این کشورها نیروهای دموکراتیک، نهادهای مدنی، و جامعه فعال وجود دارد. جنابعالی می‌توانستید برای تقویت موضع خود، از نقش این نیروها در مقاومت در برابر استبداد نیز بگویید.
چهار:غیبت راهکار یا پیشنهاد سیاسی: مقاله شما در مقام اعتراض باقی می‌ماند و فاقد پیشنهاد مشخصی برای مواجهه با این نظم جهانی ناعادلانه است. این باعث می‌شود که صرفاً تخلیه‌ای احساسی به نظر برسد تا یک مداخله نظری موثر.
در مجموع:
مقاله شما به‌حق یکی از مهم‌ترین معضلات سیاست جهانی یعنی تجاری شدن ارزش‌های حقوق بشری و همدستی با استبداد را مطرح میکند. با این حال، برای آن‌که چنین متنی بتواند در سپهر عمومی و دانشگاهی موثر واقع شود، نیازمند تعمیق تحلیلی، پرهیز از کلی‌گویی و ارائه راهکارهای مشخص است. پرداختن به ساختارهای داخلی قدرت، نقش مردم، و ابزارهای تحول‌خواهی می‌تواند این نوع نقدها را از سطح شعار به سطح استراتژی ارتقا دهد.
با تقدیم احترام🙏🌺
Mehdi Ehsani Nick:
بسیار حرف درست و بجایی فرمودید. ولی بنظرم حقوق بشر امری ثانویه است که پس از برآورده شدن نسبی نیازهای اولیه‌ی یک جامعه خودش رو نشون میده. کشورهایی که نام بردید سالها با این مرز فاصله دارند. گرچه ما شاید! کمی نزدیکتر از انها به این مرز باشیم ولی نابودی زیرساخت‌های کشور ما را با سرعت بیشتری از این مرز دور میکند و پشت سر آنها قرار خواهیم گرفت متاسفانه.
نعیم نظامی_ وکیل:
دوستان لطفا توجه بفرمایید که نظر استاد باقی در این نقد، نه توجیه وضعیت ایران است و نه تطهیر دولت‌ها، بلکه اعتراض به استانداردهای دوگانه در حقوق بشر جهانی است. و قطع و یقین برای ایران، داشتن موضع اخلاقی روشن، شفافیت در پاسخگویی به افکار عمومی، و اصلاحات داخلی بسیار مهم‌تر از تکیه بر تناقض‌های خارجی است.
علی اکبر:
مبنای لیبرالیسم همینه،باج گرفتن و غارت کردن، حقوق بشر هم صرفا ابزاری هست جهت فشار بر کشورهایی که تابع این مبنا نیستند
تو تیم غربی ها باش، هرجنایتی که خواستی بکن
عمادالدین باقی:
انتقادات تان بجا است با این تذکر که اگر مقاله بود باید این نکات رعایت می شد اما این یک “نکته” بود نه مقاله تحلیلی. در فضای مجازی، “نکته گویی” بیشتر طرفدار دارد لذا باید توازنی را رعایت کنیم و گاه مقاله تحلیلی و گاه نکته بنویسیم. با تشکر
احمد:
🔺ترامپ برنامه پهپادی ایران را ستود
رئیس‌جمهور آمریکا:
🔸به یکی از شرکت‌های (آمریکایی) گفتم که پهپادهای زیادی می‌خواهم. در ایران آنها پهپادهای خوبی می‌سازند و با ۳۵ هزار تا ۴۰ هزار دلار پهپاد می‌سازند.
🔸آن شرکت دو هفته بعد سراغم آمد و پهپادی آورد که هزینه‌اش ۴۱ میلیون دلار است. به آنها گفتم منظورم این نبود، منظورم پهپادی بود که نهایت ۳۵ هزار تا ۴۰ هزار دلار باشد…(این پهپادها) خیلی خوب، سریع و مرگبار و وحشتناک هستند.
@khabarfarda_ir
—————————————–
👆خبر و مطلب فوق را خطاب به فردی همگروه در گروهی تلگرامی فرستادم ، که پیام دردمندانه گذاشته بود در مورد سخنرانی دیروز ترامپ در ریاض :
که هیچوقت در این سطح بین الملل تحقیر نشده بودیم خاک دوعالم توی سر….
خواستم تسکینی باشد بر آلام آن عزیز. لذا پیام فوق را گذاشتم و به ایشان اطمینان میدهم ، اگر ترامپ بخواهد و سبیلش را خوب چرب کنیم تعریف هایی از ایران و ایرانی و حکومت فعلی ایران خواهد کرد ، که از تعجب خشکت بزند که اینها اینقدر مفید و توانمند هستند و برعکس برای ما عکس آنرا جا انداخته بودند.
ولی من هنوز به همان حرف قبلی که زدم سخت باور دارم:
این ترامپ پدرسگ عجب تاجر زبلیه.
س ع:
درسیاست باید سیاسی کاری کنید درسیاست درس اخلاق جایی ندارد ،کما اینکه درجنگ هم باید بکشید تا کشته نشوید،درجنگ هم اخلاق جایی ندارد،بزرگترین اشتباه سیاستمداران ما درمقابله با سیاستمدارانی مثل ترامپ ،همین نکته است که سیاستورزی را با درس اخلاق عوض میکنند،واما درمقابل مردم خود سیاسیکاری میکنند،این تناقض فاحش باعث وضعیت فعلی جامعه ما شده است که عده ای باسیاسیکاری زندگی مردم کشور را گروگان توهمات خود نمودن ،وباعث گسترش صنف کاسبکاران تحریم زالوصفت شدن
Saeed:
جناب باقی،
این حقیقت تمدن غرب است و چیز جدیدی نیست.
حقوق بشر تنها چماقی برای سرکوب حکومت های مخالف بوده و بس.
Azadeh:
در دوره ی ترامپ کلا حقوق بشر کم اهمیت شد صرف نظر از رشوه و پول و اینجور مسایل بعضی کارها مدیریت رو هم میخواد به نظرم اعراب مدیریت بدی ندارن چون حج رو با اون جمعیت زیاد معمولا هندل میکنن
در مورد فلسطین ما نیاز به همکاری باهاشون داریم شاید بتونیم یه کارهایی انجام بدیم
شاید اگر اقای رفسنجانی بود راه حل های منطقی تر در دفاع از حقوق مردم فلسطین به ذهنش میرسید
بالاخره ایشون هم خیلی اهل معامله و توجه به مسایل مالی و اهمیت دادن به رفاه عمومی داشت
