عماد الدین باقی نامه نوشته برای کمیساریای عالی حقوق بشر و از بی توجهی اسرائیل به بیانه های و قطعنامه های سازمان ملل در خصوص محکومیت این کشور گله گزاری کرده، خوب، کار شایسته ای انجام داده اما علی الحساب این را داشته باشید که بیش از چهار دهه سازمان ملل و گزارشگران ویژه ی این نهاد در خصوص نقض حقوق بشر در ایران نوشته و گفته اند اما چرا تا کنون ایشان دست به نامه نشده حکما دلیلی دارد موجه و قابل پذیرش، من جمله اینکه چرا در مورد کشتن بیش از پانصد نفر و شلیک گلوله به چشم دهها معترض و بازداشت و انتقال بیش از چند هزار نفر در خیزش مهسا به بیغوله های بیدادگری سخنی به میان نیاورده و نمی آورد و به یادش نبوده که نامه ی اعتراضی بنویسد خود حدیث مفصلی است از مجمل لاپوشانی و ماله کشی ایادی جنایتکار و جنایت پیشه، اگر نه خون فلسطینی رنگین تر از خون ایرانی نیست و آنچه می توان در این باب افزود جز این نیست که جناب باقی یادت نرود که اسراییل برای آزادی یک سرباز اسیرش هزار فلسطینی را آزاد کرد اما ج ا برای نگه داشت بنیان ظلمش هزاران سعید امامی را قربانی کرده پس زیاده ادا اصول دفاع از حق مظلومین را در نیاور که جز مضحکه شدنت نزد خلایق چیزی به بار نخواهد آورد و نیز زیاده خوش خیال نباش که حق الاماله ی این ماله کشی را دریافت کنی زیرا وقتش که برسد واجبی خورت می کنند.
پ.ن: این یادداشت با همین تیتر در صفحه اینستاگرام فردی با اکانت ma_nsour1350 منتشر شده. گرچه نویسنده ان ناشناخته است ولی نمونه ای از یکی از فرسته های متعددی است که درست نقطه مقابل واکنش رسانه های حکومتی بوده و از منظر اپوزیسیون به نویسنده تاخته اند.
https://www.instagram.com/p/CyjY0MJNaEf/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==