در این فضای عبوس انتخاباتی که حداقل دو ماه است روی اعصاب و روان آدم راه میرود و از شورای نگهبان گرفته تا نامزد ها و تحریمی و مشارکتی و بگومگوهای شان، اوقات همه را تلخ می کنند، طنزها و لطیفه هایی که در ذهن خلاق ایرانی جماعت در بحبوحه این شرایط ساخته و منتشر میشود شاید از مختصات ایرانیان است که به این وسیله از بار اندوه اتفاقات می کاهند.
البته زبان طنز و هزل هم زبانی است که در قالب شوخی، جدی ترین حرفها را میزنند. درست در شرایط همین روزها یکی خواندن لطیفه های جالبی که در شبکههای اجتماعی دست به دست چرخید مرهمی برای ما بود و یکی هم مطالعه کتاب-مجله «سه نقطه» که طنزنامه است. واقعا هیچ چیز جای کتاب و مجله و روزنامه کاغذی را نمی گیرد. لمس کردن و ورق زدنش حس و حالی دارد که با هیچ چیز جایگزین نمی شود. دیشب زمانی را صرف خواندن مطالب «سه نقطه» کردم که یک ویژه نامه انتخاباتی منتشر کرده اند با عکس روی جلد از یک رییس جمهور ناکام!.
نویسندگان مجله به زبان شوخی و جدی، کارنامه انتخاباتی ریاست جمهوری کل دوره ۴۲ ساله جمهوری اسلامی را زیر رو کرده بودند. گرچه اطلاعات تاریخی ارزشمندی هم لابلای مقالات وجود داشت اما تکه پرانی ها و مطایبه های شان چهره عبوس این کارنامه را قابل تحمل تر می کرد و نشان می داد که تاریخ را می شود جور دیگری هم خواند و نوشت.
به بعضی توییتر نشین ها و اینستایی ها هم توصیه می کنم کمی تلگرامی باشید یعنی بیشتر از اینکه بخواهید حرف بزنید و روی اعصاب هم راه بروید، بخوانید و به جای اینکه به هم بپرید کمی هم با یکدیگر شوخی متین کنید. جای شادروان احمد بورقانی خالی که همیشه در بدترین وضعیت با طنزهاش بمب خنده را می ترکاند و فضا را عوض می کرد. به همه بچه های سه نقطه دست مریزاد و خسته نباشید می گویم.