ازوبلاگ یادداشت های علی قدیمی درباره:انقلاب نرم

وبلاگ یادداشت های علی قدیمی
October 29, 2004
انقلاب نرم ۸۳/۸/۸
بالاخره نمردیم و تحلیل یک تحلیلگر ایران نشین را هم در یک روزنامه‌ی گردن کلفت دیدیم!
هرچه می‌گذرد نسبت به نظرات و تحلیل‌های صاحب نظرانی که سال‌ها است از وطن دورند بدبین‌تر و بدبین‌تر می‌شوم. دائم در حال ویران کردنند و هیچ راهکاری هم ارائه نمی‌کنند. تحلیل‌های اجتماعی‌شان هم که دیوانه کننده است، انتظاری هم نمی‌توان داشت. هر چه می‌نویسند و هرچه می‌گویند به نظرم دور از واقعیت می‌آید.
بیان کردن چند باره‌ی تئوری‌های کلاسیک تکراری و فرو کردن اطلاعاتی اغلب نادرست از دنیایی که نمی‌شناسند در این تئوری‌های خشک و بعد هم تمام کردن برنامه یا یادداشتی که خواننده یا شنونده را سردرگم‌تر از پیش می‌کند. ایده‌آل گرایی و انتظارات نا عادلانه از مردمی که هزار و یک گرفتاری دارند. مردمی که هنوز درگیر آستین کوتاه پیراهنشان هستند؛ واقعاً چه فایده دارد؟
عمادالدین باقی اما به نظرم مردی است که این روز‌های ایران را خوب می‌شناسد و سخن‌اش آنقدر اعتبار داشته که در مهمترین روزنامه‌ی جهان چاپ شود. بعداً بیشتر می‌نویسم الان حوصله ندارم، دیر وقت است، شب به خیر…
:. “اميد به دموكراسي در ايران” عنوان مقاله اي از عمادالدين باقي، كه دوشنبه، چهارم آبان ماه به عنوان مقاله اول روزنامه” واشنگتن پست” به چاپ رسيده است.