درباره پیامک های حجاب: تیغ در دست زنگی مست

🩸یادداشت زیر را نوشتم و به دلیل تکراری و بی حاصل بودن این انتقادات و اینکه از روی عصبانیت ناشی از موج پیامک های تهدید و جریمه وآزارها به بهانه روسری نداشتن برخی بانوان، نوشته شده بود کنار گذاشتم ولی به درخواست عزیزان روزنامه تقدیم کردم.

✔️تیغ در دست زنگی مست

(️فحاشی‌ها فقط نشانه بالینی نیستند، پیام مهم دارند)

#عمادالدین_باقی

سرمقاله روزنامه سازندگی، ش ۱۹۵۹ یکشنبه ۱۴ اردیبهشت۱۴۰۴

✍️در شبکه‌های اجتماعی گاهی فحاشی‌ها و هتاکی‌هایی دیده می‌شود که آن را به عنوان علائم بالینی یک بیماری در جامعه می‌دانند که تشخیص درستی است اما به وجه دیگر آن که دلیل وفور این رفتارها و پیام ناشی‌ از انها است توجه نمی‌شود.

در دورانی که شادروان آیت الله منتظری قائم مقام رهبری بودند یکی از برنامه‌هایشان اختصاص دادن وقتی به مطالعه نامه‌های مردم بود. اصل نامه‌ها دسته‌بندی می‌شد و به همراه خلاصه ای از نامه ها در اختیار ایشان قرار می‌گرفت. مسئول نامه‌ها آقا مرتضی یکی از امین‌ترین افراد ایشان بودند. چون بعضی از نامه‌ها حاوی توهین‌های شدید بود می‌خواستند از باب رعایت ادب و احترام نامه‌ها را جدا کنند و تحویل ندهند اما ایشان تاکید کرده بودند که بدون استثنا تمامی نامه‌ها برای مطالعه تحویل داده شود. نکته جالب این استدلال اموزنده و گرانسنگ ایشان بود که می‌گفتند: اتفاقاً همان فحش‌ها مهم هستند، گاهی از میان همین فحش‌ها انسان به حقایقی پی می‌برد و میزان درد و رنج مردم را می‌فهمد.

در این روزها که تهدیدات آمریکا و اسرائیل خونریز خیلی جدی شده بیانیه‌ای را به عنوان عده‌ای از فعالان جامعه مدنی منتشر کردیم. واکنش‌های بعضی مخالفان بیانیه در رسانه‌های برون‌مرزی هم دیده شد و با بعضی از آنها هم گفتگو و مناظره توسط نگارنده یا بعضی از امضا کنندگان درگرفت اما گفتگوهای فراوانی با افراد دیگر صورت گرفت که در جایی دیده و شنیده نشد. نکته مشترک همه آنها این بود که همراه با دشنام‌های شدیدی می‌گفتند این جماعت متولی همین الان با وجود این تهدیدات دست از سر ما برنمی‌دارند و بدون توجه به همه آن مقاله ها و بحث های حقوقی امثال شماها در رسانه های داخلی کشور با نیات اصلاحگرانه، هر روز به بهانه ای مزاحم مان می‌شوند و حتی به خاطر مصلحت خودشان هم که شده سعی نمی‌کنند که مردم را به خشم نیاورند، تصور کنید که اگر فردا از این خطر بجهند چگونه تسمه از گرده ما می‌کشند؟!

وقتی مردم آزاری‌های سیستماتیک را می‌بینم به خشم مردم حق می‌دهم. دشنام‌های آنها تنها راه تخلیه خشم آنهاست هرچند می‌تواند تبدیل به جریانی غیر قابل کنترل بشود.

در برابر استدلال‌ انها، توضیح دادن های ما دشوار می شد. ما می‌کوشیدیم با منطق اصلی و فرعی کردن تضادها و توجه دادن به خطرها برای موجودیت ایران و نگرانی از بهم ریختگی جامعه و گسترش خشونت، استدلال آنها را کمرنگ کنیم ولی واقعیت این است که پیام مهمی در اعتراضات آنها نهفته است و نشان می‌دهد جامعه به نقطه جوش رسیده است.

در هر کشور دیگری بود کسانی را که در این شرایط پر خطر پیامک حجاب می‌فرستند و مردم را آزار می‌دهند و به تمام استدلال‌های حقوقی و شرعی که در این سال‌ها دیگر گوش فلک را کر کرده اعتنا نمی‌کنند، اینان را به عنوان ستون پنجم دشمن به اشد مجازات می‌رساندند اما درد اینجاست که فعلاً تیغ در دست زنگی مست است.