👤 عمادالدین باقی
📢 روزنامه سازندگی ش ۱۲۰۵ سه شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۱ ص ۱
✍️ در میان فشار نفسگیر گرانی، فقر، مصائب و حوادث اجتماعی و خانوادگی، خودکشی و بازداشت های سیاسی، و… خبرهایی هم هست که دیده نمی شوند در حالی که اهمیتی والاتر از هر خبر دیگر دارند و به نوعی غایت تلاش های ما به شمار می روند و آنهم جان هایی است که از طناب دار رهایی جسته اند.
کوششگران مدنی بی ریایی مانند 《یاران نجات》 و 《صلحیاران》سالیانی است بدون نمایش و بهره برداری تبلیغاتی برای خود و سودشخصی بردن از این تلاش ها، دهها محکوم به اعدام را نجات داده اند و در خود قوه قضاییه نیز کوشش های ارجمندی برای جلب رضایت صورت می گیرد. گرچه باید راه های اصولی تری را پیمود اما فعلا و در شرایطی که قوانین کنونی جاری هستند این تلاش های سخت و دشوار را باید پشتیبانی کرد.
به گزارش خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه(دوشنبه۲۰تیر۱۴۰۱) رئیس کل دادگستری استان بوشهر در گفتگو با میزان از بازگشت به زندگی ۲۹محکوم به قصاص با کمک دادگستری استان طی یکسال گذشته خبر داد.
در هفته های گذشته نیز گزارش های مشابهی از شهرهای دیگر منتشر شد. مجموع نجات باختگان در ماه های گذشته بالغ بر یکصدتن شده اند و این حرکت برای نجات جان محکومان، ستودنی است. امید است قوه قضاییه ضمن سه گام:
۱-تلاش برای اصلاح قوانین.
۲- خودداری و خویشتنداری بیشتر قضات در صدور احکام سلب حیات و
۳- کاهش سرعت ماشین اعدام؛
این تلاش های انسانی و ارزشمند را با کمک کنشگران و نهادهای مدنی توسعه بدهد.
استاد محمد حسین شهریار آیه من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا و من احیاها فکانما احیا الناس جمیعا (مائده، آیه۳۲) را به بیان زیبایی به نظم کشیده و در بخشی از آن چنین می سراید:
آدمیــــــان شـــــــــاخه و برگ هـــــماند کاین همـــــــــه از یک تنهء آدماند
اصل درختی است کهــــن، کز بهشت کَند خداوند و در این دشت، کِشت
خلــــــق، همه شـــاخ درخت خداست شاخ درختی که درختی جداست
هرکه تنـــــی کُشت، نه شاخی فکنـد بلـــــکه درخت بشـــــر از بیخ کَند
(دیوان،ج ۱،ص ۴۰۱ و۴۰۲)
شهریار، محمد حسین،دیوان(۴ جلد)چاپ هفتم، تهران،انتشارات زرین و نگاه۱۳۸۰
کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
emadbaghi.com