عمادالدین باقیهر روز باد می‌برد از بوستان، گلی
✍️ یک‌جمعه درمیان جلسه همیاران نازی آباد درمورد خدمات اجتماعی در جنوب شهر را با شادروان سیدعلی صنیع خانی داشتیم که خودش مبتکر تأسیس چنین نهاد مدنی ای بود. صبح زود صبحانه را آماده می کرد تا بقیه برسند. امروز درست در همان ساعت، به جای جلسه، در مراسم وداع و تدفین او بودیم. دوجمعه پیش هیچکدام تصور چنین مصیبتی را برای امروز نداشتیم.
قرار گذاشته بود امروز برای سخنرانی در جلسه قرآنی بانوان همراه ایشان به کرج بروم اما به بهشت زهرا رفتیم.
بگذار جسم و جان شو رقصان بدان جهان شو.
هرچند سرمستان قدرت، بی محابا می تازند چون گویی خود را جاودانه می‌بینند و به روز جزا و پاسخگویی در هر دو سرای نمی اندیشند اما مرگ از هیچکس غافل نیست.
به گفته امام علی(ع): «چگونه از چیزى غافلید كه او از شما غافل نیست»(نهج البلاغه، خطبه۱۸۸).
به راه وطن عمر پرداخت او
روانش به مینو جهان شاد باد
به نیکی از او در جهان یاد باد
در کنار برادران شهید صنیع خانی، جایگاهش در جنت برین باد.
📡کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
فیس بوک
https://www.facebook.com/Emadbaqi
در اینستاگرام از میان دهها نظر یک نفر مطلب زیر را نوشت:
:
پاسخ دادم:
بزرگوار چرا مسایل را قاطی می کنید. اولا من یکنفرم و هر انسانی ظرفیت محدودی دارد و در ترازوی ده کیلویی نمی توان یک تن بار گذاشت.
دوم اینکه اگر خدای ناکردهز زبانم لال برای برادر شما مشکلی پیش آید بخاطر اینکه جوانی در زندان فوت کرده اندوهگین نمی‌شوید و تشییع نمی روید؟ این‌چه حرف ناصوابی است که بیان می کنید؟ چه ربطی دارد؟. مگر در عزای برداری چون صنیع خانی رفتن منافاتی با غم دیگران خوردن دارد؟
سوم اینکه من براساس اطلاعات خود رفتار می کنم نه احساسات زودگذر. اقای صنیع خانی را ۴۵ سال است می شناسم و از آقای روحی اطلاعی جز آنچه در این چند روز در رسانه ها آمده ندارم.
چهارم اینکه در حد اطلاع خود فعلا حرف زده ام و با کسب اطلاعات بیشتر و دقیق تر وظیفه ام را انجام می دهم.
پنجم اینکه اصولاً بخش زیادی از کارها و کوشش های انسانی ما قرار نیست لزوماً گفته شوند.
ششم اینکه فردا با منطق شما خیلی های دیگر هم باید شکایت کنند که چرا درباره صدها نفر دیگر حرفی نزده ایم.
