🌓 ترول های پوتین: شست و شوی مغز به روش روسی

✍️ کتاب ترول های پوتین، اثر جدیدی است که شیوه‌های جنگ اطلاعاتی مدرن را آشکار می‌کند. جسیکا آرو در این کتاب، جزییات روش های ترول های مجازی برای شستشوی مغزی مردم را توضیح می دهد.

با پیشرفت فناوری های تازه در عصر دیجیتال روش های نقض حقوق بشر در جهان نیز پیچیده تر شده و ضعف قوانین کشورها نیز در برابر آن مشهود است. کتاب جسیکا نشان می دهد چه روش ها و مشکلات و کمبودهایی در این رابطه وجود دارد. تهدید آزادی بیان و امنیت فردی به عنوان دو اصل مهم اعلامیه جهانی حقوق بشر در دوره جدید نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش و وسعت گرفته است.

ترول های پوتین، داستان های واقعی از جنگ اطلاعاتی روسیه است که نشان می دهد روسیه پوتین از تاریک‌ترین ابزار برای از بین بردن مخالفان خود از طریق جاسوسی سایبری، ترول‌ها، اخبار جعلی، حملات سایبری و حملات تروریستی، کوتاهی نمی‌کند.

جسیکا آرو در سپتامبر 2014 شروع به تحقیق در مورد ترول های اینترنتی طرفدار روسیه کرد. در نتیجه او خودش قربانی فعالیت های آنها شد. طبق پرونده های دادگاه، آرو پس از شروع گزارش در سال 2014 در مورد تبلیغات و اطلاعات نادرست روسیه که در فنلاند در رسانه های اجتماعی منتشر می شد، آماج یک کمپین آزار و اذیت چند ساله توسط ترول های طرفدار روسیه قرار گرفت. در چهار سال بعد، اطلاعات شخصی او به صورت آنلاین منتشر شد، مکان او ردیابی شد و تهدیدهای متعددی به مرگ دریافت کرد.

او در مقدمه کتابش می نویسد: در زمان خروج اجباری از فنلاند، من دو سال و نیم کمپین تهدید به مرگ و مقالات خبری افترا آمیز را تحمل کرده بودم. سایت های نفرت آنلاین، حتی برخی از دوستانم را شستشوی مغزی داده و آنها را به دشمن من تبدیل کرده بودند. همین سایت ها من را به عنوان یک جنایتکار، یک دروغگو و بیمار روانی نشان می دادند. کاربران ناشناس، روش های مختلفی را برای خودکشی پیشنهاد کردند. یک کاربر غریبه به من پیشنهاد داد که خودم را حلق آویز کنم، در حالی که دیگری توصیه کرد “خودکشی روسی”: یکی مرا زیر مترو هل می داد، اما در یک شیوه ای که به عنوان خودآزاری صحنه سازی شده است. شخص سومی آرزو کرد که کسی باشد یک گلوله در سر فاحشه می‌اندازد، به سبک روسی.

می ترسیدم که خشونت روانی از اینترنت به فضای فیزیکی سرایت کند. من فقط به یک دلیل هدف چنین حملاتی قرار گرفته بودم که در حال تحقیق درباره جنگ اطلاعاتی رسانه های اجتماعی روسیه بودم. پیشتر در زندگی حرفه ای ام در روسیه و در تمام دوران ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین زندگی کرده بودم. در زمان ریاست جمهوری او، فشارهای وارده بر روزنامه نگاران را زیر نظر داشتم.

آرو می گوید: پس از اوجگیری حملات، من از مقامات امنیتی فنلاند درخواست کمک کردم. وقتی یک افسر پلیس به من گفت که هیچ قانونی وجود ندارد که ابزاری برای توقف این شرایط ارائه کرده باشد من از ناراحتی گریه کردم.

پلیس فنلاند که تحقیقات خود را آغاز کرد، بسیاری از افسران هم خودشان به صورت آنلاین مورد تهمت و هدف قرار گرفتند. اسناد محرمانه پلیس منتشر شد و با ادامه تحقیقات، سایت های خبری جعلی به میدان آمدند. حالا من با دو گزینه مانده بودم:

یا به بررسی جنگ اطلاعاتی روسیه ادامه دهم و همچنان در معرض تعقیب و آزار فیزیکی و آنلاین و جرایم دیگر قرار بگیرم یا تحقیق در مورد موضوع را متوقف و از زندگی عمومی کناره گیری کنم اما مخاطب من حق جهانی بشر برای دریافت حقیقت است. من متوجه شدم که اطلاعات نادرست رسانه های اجتماعی روسیه، شهروندان را تهدید می کند.

او می نویسد: بزرگترین آرزوی من باردار شدن و مادر شدن بود اما او به توصیه پلیس برای در امان ماندن از این تهدیدها و آزارها مجبور شد فنلاند را ترک کند و در تمام طول پرواز گریه می کرد.

جسیکا درباره اینکه چطور شد که به موضوع جنگ اطلاعاتی روسیه علاقه مند شد می نویسد: قبلا گزارشی از جنگ پنج روزه روسیه و گرجستان در سال 2008 داده و از اواخر سال 2013 گزارش هایی از درگیری داخلی اوکراین داده بود، که در واقع روسیه جنگ علیه اوکراین را شروع کرده بود اما تعداد کمپین های بین المللی و جعلی اطلاعات رسانه های اجتماعی اطراف عملیات مخفیانه روسیه علیه اوکراین در سال 2014 شگفت‌انگیز بود. عملیات روانی و تبلیغاتی که غیرنظامیان را هدف گرفته است.

این قسمت از کتاب آرو نشان می دهد که روسیه قبل از تجاوز نظامی وحشیانه و گسترده با هدف سرنگونی حکومت اوکراین و اشغال کامل آن، چندین سال بود زمینه‌چینی می کرد و‌ جنگ روانی را آغاز کرده بود.

آرو می نویسد: آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی به جهان آموخته بودند که چگونه رهبری می تواند بر ذهن و شرایط مردم کنترل داشته باشد و آنها را به خدمتگزاران وفادار دولت تبدیل کنند.تمام چیزی که یک دیکتاتور باید انجام دهد این بود که رسانه های آزاد را در اختیار بگیرند و آن را به بلندگوی رژیم(مگافون) تبدیل کنند. از نظر تاریخی، یکی از کارآمدترین روش های جنگ روانی، غیر انسانی کردن دشمن است. پس از اینکه دشمن «شیطان سازی» شد، جنگ با آن آغاز می شود و سربازان توجیه شده و انگیزه جنگ برای هدف و دلیلی ظاهراً مشروع دارند.

برای مثال در سال 2014 رسانه های تحت کنترل دولت روسیه به طور سیستماتیک اوکراین را به عنوان کشوری که توسط دشمنان مشهور تاریخی اداره می شود به تصویر کشیدند: فاشیست ها و نازی ها طبق روایت کرملین، و مردم اوکراین باید آزاد شوند.

جسیکا از قول ایلاریونوف از دست اندرکاران جنگ روانی روسیه می نویسد که گفت: در عصر دیجیتال، انتشار تبلیغات آنلاین ارزان است و کارآمد، عبور از مرزها در کسری از ثانیه. او همچنین از کارخانه ترول های مجازی و نیز ساختن پروفایل های جعلی در شبکه های اجتماعی می گوید.

داستان های واقعی این کتاب را باید خواند تا پس و پشت تبلیغات و اخبار و رخدادهای شبکه های اجتماعی را با هوشیاری بیشتری بنگریم.

کانال گفتارهای باقی  https://t.me/emadbaghi

وبسایت  www.emadbaghi.com

اینستاگرام https://instagram.com/emadeddinbaghi

فیس بوک  https://facebook.com/Emadbaqi