عمادالدین باقی(عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگویی)
عمادالدین باقی
روزنامه شرق، ش ۵۲۴۲ پنجشنبه ۸ آبان ۱۴۰۴ ص۱
دیروز( سه شنبه۶ ابان)سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد: تاکنون ۱۱۵ محکوم امنیتی در تهران مشمول #عفو به مناسبت میلاد پیامبر اکرم و امام صادق، شده‌اند. نکته مهم این است که طبق گفته وی تا اذرماه نیز فرایند عفو ادامه دارد و افراد جدیدی افزوده خواهند شد.
ما همواره انتقادات مان متوجه پاره‌ای از اعمال قوه قضاییه مانند احکام #اعدام‌ها، بازداشت‌ها و زندان‌ها بوده و خواهد بود اما رسم انصاف این است که به حکم «عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگویی» وقتی حرکت شایسته‌ای هم صورت می‌گیرد بیان شود ( نه مانند رسانه‌های مغرضی که کوچک‌ترین عیوب را برجسته و حسن‌ها را بایکوت می کنند). کار ما از جنس سیاسی نیست که به سبک آنها عمل کنیم، کار حقوق بشری است که باید وفادار به حقیقت باشد. از اینرو چند نکته را درباره عفو میلاد پیامبر متذکر می شوم:
۱- با توجه به امار تقریبی کل #زندانیان_سیاسی و امنیتی در کشور، تعداد ۱۱۵ نفررقم معتنابهی است که به نظر می رسد افزایش پیدا خواهد کرد.
۲- مواضع برخی از افراد قبل و پس از آزادی از زندان نشان می دهد که در اجرای عفو از آن به مثابه ابزاری برای اسکات استفاده نشده است.
۳- گرچه همانطور که در مقاله‌ای در انتقاد از بخشنامه عفو نوشته بودم این بخشنامه با استثناء کردن جرایم سیاسی و امنیتی (که معمولاً و به نادرستی جرایم سیاسی را هم تحت عنوان امنیتی قرار می‌دهند) بسیاری از کسانی که از نظر وجدان عمومی جایگاه شان زندان نبود را از آزادی محروم می‌کرد اما در عمل تسامح بیشتری داشته و به گونه اجرا شد که تعداد قابل توجهی از آنان را شامل شده است.
۴- با وجود اینکه این عفو در مورد برخی افراد منجر به آزادی و در مورد بخشی دیگر منجر به کاهش حبس شد اما در مواردی باقیمانده حبس برخی از زندانیان هم مانع آزادی آنها نشد و با اعطای «رای باز» امکان ادامه محکومیت در بیرون زندان را فراهم کردند هرچند در مورد برخی دیگر از زندانیان که افرادی منطقی و به ویژه متاهل هستند مانند #حمید_بیدار یا #محمود_دیهوری و داوود رضوی اعمال نشد اما هنوز این فرصت ها برای آنان منتفی نیست.
۵- در مورد برخی از زندانیان هم با وجود اینکه مشمول عفو بودند اما فعلا ملاحظات غیرمنطقی مانع از آزادی‌شان شده است. بازهم برای اینکه کلی گویی نکرده باشم بطور مصداقی می گویم که حسب اطلاع درباره خانم #فریبا_کمال_آبادی که بالای ۶۲ سال سن دارد( بخشنامه عفو میلاد پیامبر(ص) زنان بالای ۶۰ سال را مشمول عفو قرار داده) و سیزده و نیم سال از عمرش را در زندان گذرانده و چند سال باقیمانده است، وی هر اتهامی که داشته باشد این مدت نیز مجازات سنگینی بوده و چون مشمول عفو می شد از بخش اجراي احكام به خانواده‌اش ابلاغ شد كه او هم در قالب عفو میلاد ازاد خواهد شد. رييس بخش اجراي احكام گفته اند به زندان برويد ومنتظر ازادي ايشان باشيد حكم تا دقايقي ديگر به زندان ابلاغ خواهد شد .حدود ساعت يك بعد به وكيل اطلاع داده اند كه ضابط با أزادي ايشان مخالف است و همه خانواده اش دلشكسته باز گشته اند. البته این احتمال وجود دارد که به خاطر برخی مطالب که شبیه دوستی خاله خرسه در این موقعیت بود به عکس‌العمل افتاده و فکر کرده اند آزادی او حمل بر یک موفقیت برای دیگران خواهد شد ولی حقیقت این است که اگر اعلام شود که آزادی او در قالب عفو میلاد بوده دیگر کسی نمی‌تواند آن را به خودش نسبت بدهد. بدون اینکه بخواهم وارد ماهیت پرونده و اتهام بشوم واقعا پس از این همه سال رنج زندان انصاف نیست که وی آزاد نشود. پس از پیگیری دلایل عدم ازادی او گفته اند در زندان بيانيه داده و مرتکب توهين شده است. همسرش می گوید اين اتهام كاملا بي اساس و غير واقعي بوده و جعل شده و او هیچ بیانیه‌ای امضا نکرده و از مسئول اجرای احکام درخواست کرده که به همسرش اجازه بدهند در مقابل اين اتهام از خود دفاع كند. بعد از اینکه با وجود مشمول عفو شدن و اینکه به طور قطعی گفته اند ازاد نمی‌شود برخی از هم‌بندی‌هایش ناراحت شده و اعتصاب کرده و یا بیانیه دادند. همین موضع‌گیری‌ها یا بیانیه ممکن است توسط برخی عوامل، مستند قرارگیرد برای اثبات ادعای خودشان در حالی که اگر طبق روال عادی آزاد شده بود اصلاً این موضع‌گیری‌ها هم اتفاق نمی‌افتاد. در واقع برخی دست اندکاران، خودشان عامل ایجاد مشکل می‌شوند و بعد مشکل را تبدیل به دلیل علیه دیگران می‌کنند. وقتی که گرهی از راه‌های شایسته ای مانند بخشنامه بسیار مهم عفو باز می‌شود عده‌ای سعی دارند همچنان مشکلات را نگه دارند یا بزرگتر کنند و التفات ندارند که هر کار مثبت کوچکی در این شرایط چقدر ضروری است.
۶- نکته درخور توجه و مهم دیگر این است که از این ۱۱۵ زندانی دست کم نفر ۱۸نفر خانم ها هستند که نسبت به تعداد زندان زندانی رقم معتنابهی است.
۷- اتهامات این ۱۱۵ نفر (فارغ از اینکه وارد بوده یا نه و اینکه دادرسی چگونه بوده است؟) عبارتند از اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، توهین به مقدسات، فعالیت تبلیغی علیه نظام، همکاری با دول متخاصم، مشارکت در تخریب، تصویربرداری از اماکن ممنوعه و نظامی، نگهداری دو عدد فشنگ جنگی ژسه!!، فعالیت تبلیغی و آموزشی مغایر شرع، سفر به سرزمین‌های اشغالی، نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی( که طبق قانون نمی تواند دو عنوان باشد و عنوان درست، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان است)، معاونت در تشکیل فساد، نگهداری سلاح گرم، مساعدت مجرم در خلاصی از محاکمه، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی.
دست کم ۳۱ نفر آنها یعنی نزدیک به یک سوم، اتهام شان اجتماع و تبانی برای برهم زدن امنیت کشور است. در رتبه بعد اتهام تبلیغ علیه نظام است که ۵ نفر حداقل آن را دارند. وجود ابهام و نارسایی هایی در متن قانون و نیز تفسیر موسع به ضرر متهم از ایرادات برخی از پرونده ها بوده که باید در مجال دیگری به ان پرداخته شود. با اصلاح قوانین، جلوی صدور برخی از احکام گرفته شده یا احکام دیگری صادر خواهد شد.
https://cdn.sharghdaily.com/servev2/h11aeDmeQ1VY/i1kub06DEUw,/01.pdf
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
سامانه مرکز رسانه قوه قضاییه همانروز فرازهایی از مقاله را به صورت پیامک انبوه فرستاد و شبکه 6 تلویزیون هم در خبرهایش نقل کرد.
