عمادالدین باقی
عمادالدین باقی
روزنامه سازندگی،ش442 سه شنبه15مرداد1398ص2( در روزنامه سازندگی با عنوان:زبان مادری و معضل نژادپرستی چاپ شده است)
سخن گفتن به زبان مادری از حقوق طبیعی همه انسان ها و از اصول مسلم حقوق بشر است و هرکس با ان مخالف باشد با عقل و وجدان مخالف است اما از آنجایی که در کشورهای مختلف جهان از جمله آمریکا و هند، قومیت ها و ملیت های مختلف زندگی می کنند که با زبان مادری خود سخن می گویند و چندزبانه هستند یک زبان به عنوان زبان رسمی و ملی رایج است و همزمان نوشتن و سخن گفتن و تدریس زبان مادری در سیستم آموزشی هم وجود دارد. قطع نظر ازاینکه کشورهایی چون آلمان و فرانسه با وجود متمدن و دموکرات بودن، تعصب زیادی روی زبان ملی شان دارند، نه تنها کسانی که برای تحصیل به مدارس و دانشگاه های ان کشور مهاجرت می کنند باید در آزمون های آیلتس و تافل نمره قبولی بگیرند بلکه اساتید باید بتوانند به زبان سلیس سخن بگویند.
در ایران نیز در اصل ۱۵ قانون اساسی ج.ا.ا آمده است : “استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است”. هرچند در عمل مانند بسیاری از اصول دیگر قانون اساسی در فصل حقوق ملت نادیده گرفته شده است و به کسانی بهانه داده که ان را مستمسک تنفرهای قومی بسازند. از جمله اخیرا در توییتر کاربر محترمی خطاب به 4 تن از جمله نگارنده به گونه ای گفته بود که گویی طرح بسنده بودن زبان فارسی در مدارس در دست اجراست و خواستار واکنش ما شده بود. در بخشی از یادداشت وی آمده بود” در دولت روحانی وزارت آموزش و پرورش طرح هایی چون شرط لهجه نداشتن معلمان در مرحله جذب، طرح بسندگی زبان فارسی برای کودکان در مرحله ثبت نام در مدارس، و عدم استفاده از زبان های منطقه ای در تدریس را مطرح کرده است تا علاوه بر ناکامی های اقتصادی و اجتماعی دولت ایشان برای کلیه ایرانیان، بخشی از ایرانیان را هم با افکار نژادپرستانه آموزش و پرورش بیشتر رنجانده باشد”.
من فعلا با سیاسی کردن این موضوع و یا اینکه غالب افراد بیم دارند عوامل اصلی ناکامی های اقتصادی دوره پسا برجام را در کنار دولت روحانی فقط نام ببرند ندارم و به گمانم این سخن مهمی بود و در صدد جستجو برای یافتن سند دستورالعمل رسمی وزارت آموزش و پرورش برآمدم و همچنین در پاسخ استفسارکننده محترم نوشتم :”… با سپاس از به اشتراک نهادن دغدغه تان. بدون شک ظلم به یک نفر در هرجایی ظلم به همه ماست و نمی توان بی تفاوت بود اما چون دستوری مبنی بر شرط لهجه نداشتن در هنگام ثبت نام را تاکنون ندیده ام اگر مستندی دارید ارائه بفرمایید تا مستندا اعتراض و پیگیری کنیم”
متعاقبا پاسخ دادند: اینکه شما و دوستانتان تا حالا دستوری در مورد تست_بسندگی زبان فارسی برای کودکان نوآموز نشنیده اید، به تنهایی نشان از هم پاشیده شدن تار و پود این جامعه به ظاهر همبسته را میدهد، که هموطنان غیر فارس شما 2 ماه است برای آن طرح فاشیستی و غیر انسانی اعتراض می‌کنند”. ایشان برای اثبات سخن خود لینک.چند خبر را به عنوان سند فرستادند. تمام لینک ها را بررسی کردم. درتمام لینک هایی که فرستاده شده بود به هیچ خبر و سند معتبری استناد نشده و حتی در خود متن خبرهای نقیض دارد. مثلا در لینکی از خبرآنلاین شرط لهجه نداشتن برای معلمان(نه دانش آموزان) ذکر شده که خود خبر نشان می دهد پیشنهادی بوده که با مخالفت نمایندگان مجلس روبرو و منتفی شده است.
در لینک دیگر از دویچه وله تیتر زده”رویکرد نژادپرستانه در شیوه‌نامه تازه آموزش و پرورش ایران”ولی درمتن خبر آورده است:”رئیس مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش در مصاحبه با روزنامه اعتماد (۲ شهریور/ ۲۴ اوت) می‌گوید که شیوه‌نامه جدید اصلاح و متن آن از روی سایت برداشته شده است…وی در خصوص بند مربوط به لهجه سخنی نگفت، بنابراین داشتن لهجه غلیظ می‌تواند همچنان مانع ورود افراد به حرفه معلمی شود.” سپس دویچه وله همان خبری را که خودش تضعیف کرده مبنا گرفته و به درج مطالبی درباره نژادپرستانه بودن تاکید روی لهجه پرداخته است.
در همین خبر دویچه وله ضمن اینکه می گوید این پیشنهاد درباره لهجه دار بودن معلمان است(نه دانش آموزان) از قول شاهد علوی، معلم و عضو سابق “کانون صنفی معلمان” این مطلب را رد کرده و آورده است که:«آنچه منتشر شده تنها ناظر بر دو ماده از قانون گزینش معلمان است. کل این قانون ایراد دارد. قبلا کسی را به خاطر لهجه‌اش و یا به دلیل بیماری‌های عجیب و غریب از آموزش و پرورش محروم نمی‌کردند و به همین دلیل ما معلمان ترک، عرب، بلوچ، ترکمن و کرد داریم.»
در لینک دیگری از دویچه وله مشخص شد که بسندگی زبان فارسی فقط یک پیشنهاد بوده و اجرا نشده و هدف انهم حذف زبان مادری نبوده است. در متن خبر آمده است:” معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش ایران، روز شنبه ۱۸ خرداد (هشتم ژوئن) در دفاع از پیشنهاد خود مبنی بر اجرای طرح بسندگی زبان فارسی در طرح سنجش سلامت گفت که اجرای این طرح برای مقابله با زبان مادری نیست. او تاکید کرد: وزارت آموزش و پرورش نه تنها مخالفتی با زبان مادری ندارد بلکه از برنامه
های جدی این وزارتخانه حفظ زبان مادری است.»
در لینک دیگری که به منظور اثبات اجرای طرح بسندگی زبان فارسی فرستاده برخلاف این مقصود در خبر آمده است:”مسوول پایگاه سنجش نوآموزان منطقه مشکین‌شهر در جوابیه‌ای، ضمن تکذیب خبر منتشر شده و تاکید بر انجام همه تست‌ها به زبان مادری نوآموزان، مدعی شد:«طرح بسندگی زبان فارسی مطلبی بود که چندی پیش از چند مرجع نامعتبر مطرح شد و چون ناموجه و غیرعلمی بود، مورد توجه قرار نگرفت. هیچ مدرسه و آموزشگاهی تست بسندگی فارسی را اجرا نمی‌کند.»
حتی ایران وایر که جزو اپوزیسیون است نوشت احتمالا به معنای اجرای آزمایشی این طرح برای ارزیابی اشکالات آن است.
کانال و سایت انجمن آذربایجان گزارش داده است که مدیر کل آموزش و پرورش استان زنجان؛در باره پیام های ارسالی از سوی مخاطبین انجمن آذربایجان مبنی بر اجرای طرح بسندگی فارسی در شهرستان های استان زنجان گفت: در استان زنجان هیچ مسئله و حاشیه ای در مورد اجرای طرح مذکور نداریم و تغییری در شیوه سنجش نو آموزان صورت نگرفته وبخشنامه‌ای از وزارت آموزش و پرورش درباره طرح بسندگی زبان فارسی ابلاغ نشده است.
همچنین همان رسانه گزارش داده که معاون آموزش ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان آذربایجان غربی؛ در گفتگویی اعلام کرد هیچ دستورالعمل بخشنامه‌ای از وزارت آموزش و پرورش درباره طرح بسندگی زبان فارسی ابلاغ نشده است و پیام های ارسالی از شهرستان‌های چالدران و ماکو در خصوص اجرای طرح بسندگی زبان فارسی شایعه‌ای بیش نبوده و کذب محض است.
کسانی هم که می گویند چنین طرحی اجرا شده هیچ سندی ارائه نمی کنند جز اینکه می گویند با پدر یا مادر کودکی در روستایی مصاحبه کرده و چنین شنیده اند. در حالت بدبینانه باید گفت که در اوضاع بحرانی کشور کسانی در صدد برافروختن آتش ستیزه های قومی اند و در خوشبینانه ترین حالت می توان گفت احتمالا پیشنهادی و ایده ای مطرح شده اما چون بی پایه بوده نطفه آنهم منعقد نشده است.
این نوع استنادات نشان می دهد که خبرها هم آنطور که دلخواه خواننده است دیده و تعبیر می شود.
همچنین نشان می دهد که نژادپرستی فارس و نژادپرستی ترک و عرب و غیره همه دو روی یک سکه اند و عده ای به بهانه مقابله با نژادپرستی فارس نژادپرستی دیگری را مطرح می کنند.
ما مدافع حقوق اقوام ایرانی و استفاده از زبان مادریشان در سیستم آموزشی هستیم ولی دفاع از حقوق اقوام و حق طبیعی استفاده زبان مادری غیر از ایجاد یا تشدید دشمنی های قومی و کینه های نژادی است که در تضاد با ماده 20 ميثاق بين‌المللي حقوق مدني و سياسي است.
کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
اینستاگرام emadeddinbaghi
وبسایت www.emadbaghi.com
فیس بوک Emadbaqi@
عمادالدین باقی
