نوش يا نيش

ياس نو دوشنبه 12 اسفند 1381
انتخابات چند سال اخير يكي پس از ديگري شگفتي آور بوده است اما آخرين آن چندان دور از پيشبيني نبود. بالا گرفتن نارضايتي هاي عمومي و وسعت سرخوردگي ها نشان مي داد اقتدارگرايان در منفعل ساختن و سرخورده كردن مردم كامياب بوده اند. نتايج آغازين شمارش آرا برخلاف تصور پيروزي اقتدارگرايان بسيار براي آنان ناگوار است.
گذار زير فارغ از وضعيت برگزيدگان شورا و پيشداوري نسبت به عملكرد آنان و صرفاً ناظر و مشاركت مردم در انتخابات است. آراي به دست آمده نشان مي دهد نه تنها سطح مشاركت عمومي نسبت به نخستين انتخابات شوراها كاهش 50 درصدي داشته بلكه آراي ريخته شده براي محافظه كاران نيز در مقايسه با دور گذشته در شهرهايي مانند تهران و اصفهان به حدود يك سوم كاهش يافته است. با وجود آنكه جناح محافظه كار همواره از يك ميزان ثابت راي سنتي برخوردار بوده و به همين دليل به ميزاني كه مشاركت عمومي تقليل يافته شانس آنان افزايش يافته است اما ريزش در آراي سنتي آنان نيز مشاهده مي شود.
نتايج اين انتخابات، تحقق پيش بيني اصلاح طلبان بود كه همواره مي گفتند اگر مردم از اصلاح طلبان مايوس شوند راي شان به سبد محافظه كاران ريخته نخواهد شد و اكنون چنين شده است. درواقع فقط وفاداران جناح محافظه كار و بخش كوچكي از اصلاح طلبان در اين انتخابات شركت جسته اند و مردم رويگرداني خويش را از كليه گزينه هاي موجود از طريق عدم مشاركت اعلام داشتند لذا نتايج انتخابات شوراها پيش از عبور از اصلاح طلبان بوده و حاكي از راديكاليزه شدن شرايط كشور است زيرا مردم حتي به گروه ها و نامزدهايي كه متهم به براندازي نظام جمهوري اسلامي بودند يا در بيانيه هاي اخير از ناكارآمدي نظام جمهوري اسلامي سخن گفته اند، نيز اعتماد نكردند زيرا آنها را نيروهايي مي شناسند كه در برابر فشارهاي اقتدارگرايان كاري از دستشان برنمي آيد. مردم به نيكي دريافته اند كه علي رغم مشاركت هاي گسترده در انتخابات قبلي و اعلام مطالبات خويش از طريق صندوق راي، اركان قدرت اجازه پيشروي اصلاحات و يا تحقق حداقل مطالبات را نداده اند و يك گروه اقليت، اراده برگزيدگان اكثريت 80 درصدي مردم را فلج ساخته است. گرچه در مجموع آراي به دست آمده كنوني نيز، جمع آراي نامزدهاي اصلاح طلب از آراي جناح راست افزون تر است و نشان مي دهد اصلاح طلبان به دليل اينكه منسجم عمل كرده و ليست واحدي داشته به كرسي هاي شورا دست يافته است. در عين حال در كلان شهرهايي چون تهران، اصفهان و مشهد كه شوراها به تصرف محافظه كاران درآمده است. آنان به طور متوسط فقط با حدود2 درصد آراي واجدين شرايط توانسته اند به پيروزي برسند و اين را نمي توان پيروزي به شمار آورد چه رسد كه پيروزي قاطع قلمداد شود با وجود آنكه تعدادواجدين شرايط در دوره قبلي انتخابات شوراها كمتر بود در تهران قريب به يك ونيم ميليون نفر حضور يافتند كه در اين دور به يك سوم تقليل يافت. نفر اول نماينده تهران در انتخابات اخير شورا كه داراي بالاترين راي است. 4/75 درصد از 4 ميليون آراي واجدين شرايط را به خود اختصاص داده و اين درصد به ترتيب درباره نفرات بعدي كاهش مي يابد، به گونه اي كه نفرات دهم تا پانزدهم بين يك ونيم تا 2/5درصد از اين چهار ميليون نفر را به خود اختصاص داده اند در شهر اصفهان نيز از 900 هزار واجد شرايط قريب به يكصد و ده هزار تن در انتخابات شورا شركت جستند. درحالي كه در انتخابات قبلي، پيش از 400 هزار تن حضور يافتند و آراي 11 عضو برگزيده شورا در انتخابات اخير ميان 1 درصد تا 2/5 درصد واجدين شرايط قرار دارد.
اين ميزان مشاركت مردم در انتخابات شوراها خود يك هشدار و شايد واپسين هشدار باشد نتايج انتخابات شوراها درست در آستانه تحولات شگرف منطقه خاورميانه و آغاز تهاجم نظامي به عراق در روزهاي آينده و از ميان رفتن آخرين خاكريزهاي خطر عليه ايران و نيز تهديدات جدي آمريكا، پيامدهاي امنيتي مهمي داشته و پيام هاي مهمي براي مسئولان ايران دارد و درخور توجه فراوان براي قدرت هاي خارجي است. چنين رويداد مهمي شايسته جشن و سرور براي هيچ جناحي و از جمله جناح اقليت نيست به خصوص درحالي كه طي هفته هاي گذشته مخالفان خارج نشين نظام و رسانه هاي فارسي زبان برون مرزي آنها كراراً دعوت به تحريم انتخابات كرده اند و سرانجام در برخي شهرها كمتر از 15 درصد واجدين شرايط شركت كرده و معادله انتخابات هاي پيشين را معكوس ساخته اند . آمار شركت كنندگان قبلي با آنان كه اين بار حضور نيافته اند به طور تقريبي برابري مي كند.
انتخابات شوراها و درصد پايين شركت مردم در آن نشان داد، اميد مردم به انواع گروه ها و گزينه هاي موجود بسيار سست شده است و ديگر فرصت هشدار و انذار سپري شده است مگر آنكه بي درنگ گام هاي بلندي براي جبران مافات و اصلح امور برداشته شود.