عمادالدین باقی
این روزها برپایی نمایشگاه کتاب همزمان بود با سه هزارمین روز زندان خانگی میرحسین موسوی، میر سبز آزادی و همسرش و آقای مهدی کروبی، عالم شجاع.
در نمایشگاه کتاب، یاد صحنه ای در سال1370 می افتادم که مهندس موسوی به غرفه انتشارات تفکر آمده بود و من نسخه ای از چاپ نخست کتاب خود به نام “بررسی انقلاب ایران” را تقدیم وی کردم. چه زود سی سال گذشت گرچه در تازه ترین عکس او و خانم دکتر رهنورد، گویی قرنی به ستم بر آنها سپری شده است.( به آلبوم عکس ها در بالای این پست تلگرامی بنگرید)
و یاد آقای کروبی بودم که با خانواده زندانیان تماس می گرفت و به خانه آنها سرمی زد و تسلی می داد اما افسوس که در این 8سال حصر، کسی اجازه نیافت به او سربزند و صدایش را بشنود. کسانی را که اگر دیگران پیروز واقعی انتخابات سال1388 می دانستند اما اقرار خود حاکمیت؛ 15 میلیون نفر در فرایند انتخاباتی به آنان رأی داده بودند در خانه شان زندانی و به رأی میلیون ها تن بی احترامی کردند.
مصدق هم شخصیتی ملی ولی در زندان خانگی بود. زندان خانگی اینان در تاریخ ما ثبت می شود و بی تردید روسفید این داستان نیز خودشان خواهند بود.
گرچه می توان گفت درسالگشت زندانی شدن این گرامیان، جز مرثیه خوانی در فضای مجازی کاری نشده و البته تأسف آور اینکه جز دوسه تن از مجلسیان ازحقوق قانونی اینان دفاع نکردند، اما کاری که این زندان خانگی کرد بزرگتر از هر حرکتی بود زیرا جایگاه بسیاری از افراد را در تاریخ معین کرد به ویژه کسانی که اینهمه سال فرصت داشتند در روش خود بازنگری کنند و این8سال که مکمل حصرهای پیشین درباره آیت الله منتظری و مراجع دیگر بود، شاید به قدر هشتاد سال به جامعه آگاهی بخشید و مدلی از حکمرانی را عینی کرد که به آفرینندگان همین انقلاب و نظام نیز رحم نمی کند.
امروز گرچه با تلاش ها و مشاجرات فراوان رئیس محترم جمهور پشت درهای بسته، تغییرات تدریجی اندکی در حصر، حاصل شده است اما آنها همچنان در اسارت یک حصرغیرقانونی به شمار می آیند و حقوق شان در حال پایمال شدن است.
کاش دست اندرکاران این حصرها و زندان ها در این واپسین فرصت ها به خود آیند و گامی برای التیام شکاف ها بردارند.
کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
اینستاگرام emadeddinbaghi
فیس بوک Emadbaqi@
عمادالدین باقی
