زندگی به شیوه #النصر_بالرعب و رانندگی به شیوه جنگی:

https://t.me/emadbaghi
دوسال پیش سلسله مقالاتی را در نقد رفتار اجتماعی ایرانیان نوشتم. نکته ای جا مانده بود که از بس دائم تکرار و مشاهده می شود باید به آن نقدها بیفزایم. نکته جا مانده این است که حکومت متهم به توسل به سیاست “النصربالرعب” است ولی این فقط سیاست حاکمیت نیست، اخلاق همگانیست. در همه چیز ما از جمله در رانندگی مان هم هست. موقع خروج از پارک چراغ راهنما بزنید یک ساعت هم صبوری کنید هیچ اتومبیلی توقف نمی کند مگر اینکه شما ریسک کنید و از پارک خارج شوید و یکی از ترس تصادم توقف کند. یا از فرعی به اصلی، یک ساعت هم بایستید به شما راه نمی دهند مگر اینکه از بیم تصادف یک گام به جلو بیایید تا اتومبیلی توقف کند یا عقب برود. این یک رانندگی جنگی است. قانون حاکم بر رانندگی هم بر اساس النصربالرعب است.
انگار این کار برای عده ای شیوه زندگی است و موفقیت خود را در حساب بردن دیگران از خود می دانند.
سویه دیگر ماجرا این است که بسیاری از مردم قانون را نه بخاطر ارزش قانون و لزوم احترام به آن بلکه از ترس جریمه و مجازات رعایت می کنند. ثمره این نوع عمل به قانون این است که هرجا این افراد از چتر نظارت و نگرانی از تنبیه آزاد باشند و یا به قدرت برسند به میزانی که آن ترس وجود نداشته باشد قانون را هم رعایت نمی کنند.