عمادالدین باقیاز مقاله: در انتظار گام دوم آزادی
🌓 یکی ازمعیارهای سنجش وضعیت اجتماعی و سیاسی هر جامعه، میزان جمعیت کیفری آن است و هر تلاشی برای کاستن آن نیکوست به ویژه در شرایط کرونایی که خانواده زندانیان بیش از همه مضطربند…
🌓 زندان و مجازات «آخرالدواء» است اما به دلیل اینکه پیشگیری و اهمیت آن هنوز درک نشده زندان و مجازات خودش به عنوان ابزار پیشگیری مورد استفاده قرار گرفته، یعنی اولین دواء شده نه آخرالدواء.
🌓 درمورد زندانیان سیاسی-امنیتی مانند فرهاد میثمی،خسرو صادقی، کیوان صمیمی، نصرالله لشنی، اسماعیل عبدی، امیرسالار داوودی(وکیل دادگستری)، محمد نجفی (وکیل)، خانم گیتی پور فاضل(وکیل)،علیرضا فرشی و عباس لسانی در زندان اردبیل، محمد نوری زاد و فرزندش علی نوری زاد، محمد شریفی مقدم، کسری نوری و فعالان محیط زیستی، اعضای کانون نویسندگان(کیوان باژن،بکتاش آبتین و رضا خندان مهابادی)،فاطمه مثنی، فرشیدخدایاری، دکتر رضا اسلامی، امیرحسین مرادی و علی یونسی (دو دانشجوی نخبه دانشگاه شریف)، برادران افکاری وبرخی دیگر راههای قانونی برای آزادی سریع شان وجود دارد.
متن کامل مقاله درفایل اینجا.
