وبلاگ:سردبير خودم
حسين درخشان
چند تا از وبلاگنویسهای عمدتا مقیم اروپا نامهای از قول همهی وبلاگنویسان نوشتهاند و روشی بسیار خلاقانه و موثر برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی اندیشیدهاند.
آنها پس از سالها تحقیق و بررسی و دوری از ایران به این نتیجه رسیدهاند که «باید با ایجاد امید در مردم» آنها را از «این حالت انفعال و دفاعی» خارج کنند. چگونه؟ جواب این است: «با یورش به تمامی احساس خبری، آنها را از تاریکخانهها بیرون میآوریم.»
بعد هم اضافه کردهاند که ایران کشور آنها است و برای آزاد کردنش با تمام وجود تلاش میکنند. چگونه؟ «با ایجاد کار فرهنگی و خبررسانی بهموقع و افشای نکبت.»
نه تنها کار بسیار نادرستی است که بقول علی تمدن نامهای را منتسب به همهی وبلاگنویسان کنند، بلکه جالب است که تقریبا تمامی امضا کنندگان از میان تحریمکنندگان انتخابات بودند. کسانی که فرقی بین معین و احمدینژاد و رفسنجانی قایل نبودند و همهی کسانی را که با همهی گرفتاریها در ایران ماندهاند و کار میکنند و میگفتند باید رای داد خاین میدانند.
به من بگویید، کسی که مثل عماد باقی چند سال در زندان مانده و الان هم که بیرون آمده همان حرف سابقش را میزند و برای دموکراسی و حقوق بشر مینویسد و درس میدهد و ریسک میکند در تغییر اوضاع ایران موثرتر است یا عباس معرفی — که به قول همکاران سابقش با خرج و کمک مهاجرانی که آن زمان معاون رفسنجانی بود به آلمان آمده و پناهنده شده — با چند نفر خوانندهی وبلاگش که نشستهاند در اروپا و آمریکا و بعد از هر بار دستشویی یک بیانیهی اعتراضی یا لوگو و «پتیشن» به زبان فارسی تولید میکنند و کل جهان را با آن جهان از تاریکی جهل درمیآورند و ارکان رژیم را میلرزانند؟
چه کسی تلاش بیشتری برای بهبود شرایط ایران میکند؛ کسی که در ایران رای میدهد که فضا بر خودش یا فرزندانش بستهتر نشود، یا کسی که سالهاست معنی فضای بسته را فراموش کرده و کمترین تلاش برای گستردن دموکراسی را (رای دادن) به مسخره میگیرد؟
آقاى عمادالدين باقى گرامى، سلام. واقعا تعجب مىكنم كه چنين نوشتهاى را از آقاى درخشان در وبسايت خود منتشر مىكنيد. آقاى درخشان متاسفانه، به نظر من و با توجه به نوشتههاى ايشان كه دائم در حال به سخره گرفتن اين و آن است، خود درست داراى خصوصياتى است كه به ايرانيان خارج از كشور نسبت مىدهد. شما چرا اگر انتقادى داريد از زبان خود بيان نمىكنيد؟ در ضمن انتظار من از شما به عنوان كسى كه در زمينه حقوق بشر مىنويسد اين است كه به همه تلاشهايى كه به شيوههاى گوناگون براى اعتراض به سركوب و پيگرد در ايران مىشود احترام بگذاريد. خواهش مىكنم در نظر داشته باشيد كه بسيارى از ايرانيان خارج كشور مجبور به ترك ميهن خود بودهاند و گر چه در اروپا يا امريكا فضاى سياسى باز است، اما در دوره فرار و پناهندگى آسيبهاى زيادى را تحمل كرده و هنوز هم مىكنند.
به هر حال به نظر من آقاى درخشان آدم بىملاحظهاى است كه نمىفهمد يا برايش هم تفاوتى نمىكند كه داوريهاى از سر بىخيالى و خودخواهىاش در باره انسانها كسانى را مىرنجاند يا نه. شما هم البته در انتخاب مطلب براى درج در سايتتان مختاريد. و به من هم اجازه داده شده نظر خودم را در باره مطلب منتشر شده بگويم. پس همه چيز روشن است!
با احترام
كتايون پيرزاد
با سلام
آقای باقی
همشهری عزیزم
با سلام
نمی دانم که آقای درخشان از کجا فهمیده اند که اکثر امضا کنندگان وبلاگ رای نداده اند .
من یک نمونه . این مطلب را امضا کرده ام و هم به معین رای داده ام و هم به رفسنجانی .
اصولا نمی دانم که این گونه موضع گیریهای کلی چه نتیجه ای دارد ؟
اینکه از بیخ یک دسته را نادرست بدانند و همه را یک کاسه کنند .
ولا من نه در خارج نشسته ام و نه هر بار که از دستشویی می آیم لوگو و پتیشن درست می کنم .
اما به قدرت وبلاگ معتقدم .
توجه شما را هم به دو مقاله جلب می کنم :
http://sibestaan.malakut.org/archives/014737.shtml
یکی این که در وبلاگ سیبستان نوشته شده .
و دیگری مقاله ای با عنوان
the power and politics of blogs
ضمنا اگر مطلب خودم را نیز با عنوان ” آخرین مطلب در مورد نامه برخی بلاگرها” بخوانید ، خواهید دید که اینگونه که ایشان نوشته اند هدف من از امضای این بیانیه نه سرنگونی بوده و نه براندازی .
به جز اینها عنوان نامه هم تصحیح شده است .
شرمنده از این که طولانی شد ، ولی حتما منتظر جوابتان هستم .
چون می خوهم نظر خودتان را بدانم
واقعا مسخره است . هزاران میلونها و میلیاردها امضا جمع کنید چه تاثیری دارد؟ طرف مقابل هم برایتان 2 برابرش را جمع می کند . این حرفها چرت است چرت
جناب آقاي كتايون پيرزاد
(ونيز قابل توجه جناب اقاي محسن مومنی)
با سلام
از توجه و تذكر مشفقانهتان سپاسگزارم. بديهي است كه در هر رسانهاي درج مطالب لزوماً به معناي موافقت با تمام مواضع گذشته و آينده و اكنون نويسنده نيست. مقاله آقاي درخشان از جهت توجهي كه به اهميت فعاليت در داخل كشور و در حوزه نهادهاي مدني داشتهاند انتخاب شدهاست. بيان ديدگاههاي موافق و مخالف موجب رشد و شكوفايي خواهد بود.
عمادالدين باقي
جناب آقای باقی
بد نبود اگر پاسخ مرا هم در صفحهتان منتشر میکرديد تا خوانندگان “نشريه” تان همهی گفتهها را بشنوند و بهترينش را انتخاب کنند. مردم شعور و عقل دارند، و عقل و شعور ميخ نيست که بتوان به کلهشان فرو کرد.
با احترام/ عباس معروفی
اين هم نشانی مطلب
http://maroufi.malakut.org/archives/014778.shtml
———————————————————————
جناب آقاي عباس معروفي عزيز
باسلام
رنجش شما براي من قابل درك است. كساني هم كه مايل باشند ميتوانند با استفاده از لينكي كه دادهايد پاسختان را ملاحظه كنند. بعيد ميدانم كه آقاي درخشان هم قصد تنقيص شخصيت شما را داشته باشد
احترام شما بهعنوان كسي كه در آن روزهاي سخت گرفتار شديدهيچگاه زايل نميشود حتي اگر به هر دليل حضور در خارج از ايران را ترجيح داده باشيد. شايد اگر نام من و شما در مقاله كذايي نبود داوري متفاوتي درباره آن داشتيم. به همين روي گاه ميانديشم كه كاش ما و خصوصا من ميتوانستم جامه اسم را از تن به در كنم و بينام و نشان بنويسم تا ديگران بهجاي حب و بغض نسبت به نامها به اصل سخن بنگرند. اين تجربه مرا بر آن داشت كه به شيوه معهود خويش بازگردم و از انتشار سخن ديگران در صفحه اول سايت هرچند موافق آن باشم بپرهيزم كه كين جاي مهرورزي ننشيند و از جدالهايي كه اكنون به سود جامعه نميدانم بركنار مانم چه ميدانيد كه اكنون ادبيات زيبايي در فضاي انديشه و سياستورزي ما و اصحاب رسانهاي اينترنتيمان چيره نيست و كمياب است.
ارادتمند _ باقي
جناب آقای باقی، سلام،
فکر نمی کنیداینکه فرموده اید “این مقاله را از بابت اهمیت کار در داخل در سایت تان منتشر کرده اید” قدری ناخالصی در خودش دارد: بهتر نبود که می گفتید “چون از من اسم آورده” ؟
ضمنا دوست گرامی من چندین بار در سایت تان کامنت گذاشتم ولی بمحض اینکه انتقاد محترمانه ای از سکوت تان در مقابل مشکل “شهروند” و ” برادر فکری شما” گنجی به شما داشتمT هر قدر منتظر ماندم نظرم منتشر نشد.
شما هم…………..؟!!!!!!!!!!!!!!!!
———————————————————————
دوست عزيز با سلام
اگر اشتباه نكنم خواسته بوديد پاسخ را برايتان ايميل كنم و چنين كردم .
گزارش اقدامات انجمن روي سايت ان مو جود است و بزودي گزارش تازه اي نيز منتشر خواهد شد.ما ترجيح مي دهيم خدمات خويش را در سكوت ارايه دهيم و انچه در سايت انجمن خواهيد ديد گوشه اي كوچك از ان است .ما ميكوشيم تعادل خود را در برابر درخواست هاي بشدت متفاوت از طيف هاي مختلف حفظ كنيم .لازمه انتشار يك كامنت اين است كه نظرات متضادديگر را هم انتشار دهم . بنا بر اين و براي پر هيز از افتادن به ميدان بگو مگوها يي كه فعلا در استراتژي من نمي گنجد ما يلم اين سايت در حد يك سايت ارشيوي و شخصي كه امكان دسترسي ساير عزيزان را به اين ارشيو فراهم مي كند باقي بماند.
موفق باشيد-باقي