اطلاعیه مطبوعاتی در مورد مهم ترین جایزه حقوق بشر:ممانعت از سفر عمادالدین باقی به ژنو

روز آنلاين دوشنبه ۱۱ آبان ۱۳۸۸
http://www.roozonline.com/persian/news/newsitem/article/2009/november/02//-6109f629bb.html
اطلاعیه مطبوعاتی در مورد مهم ترین جایزه حقوق بشر
ممانعت از سفر عمادالدین باقی به ژنو
پاریس، ژنو- برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” و “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر بدینوسیله مراتب تأسف خود را نسبت به موانعی که برای مسافرت آقای عمادالدین باقی، روزنامه نگار برجسته و مدافع سخت کوش حقوق بشر، به وجود آمده اعلام می دارد. هدف اصلی این اقدامات بی شک مانع تراشی برای مسافرت او به ژنو به هدف دریافت جایزه مارتین انالز، به عنوان مهم ترین جایزه حقوق بشر، می باشد.
طی روزهای اخیر، مسؤولان جمهوری اسلامی گذرنامه آقای عمادالدین باقی، بنیانگذار انجمن دفاع از حقوق زندانیان را بدون ارائه هیچ دلیلی توقیف کردند. این مسأله موجب شد تا وی نتواند در تاریخ ۲ نوامبر تهران را به مقصد ژنو ترک و جایزه حقوق بشر مارتین انالز را دریافت کند. طی ۱۸ سالی که از اهدای این جایزه می گذرد، آقای باقی اولین برنده ای است که امکان دریافت آن را از سوی دولتمردان کشورش نیافته.
عبدالکریم لاهیجی، نایب رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران در این رابطه اظهار داشت: “ممنوع الخروج کردن این مدافع برجسته حقوق بشر یکی دیگر از دلایلی است که ثابت می کند دولتمردان جمهوری اسلامی سخت گیری های خود نسبت به جامعه مدنی را تشدید کرده اند.”
اریک سوتاس، دبیرکل “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” نیز در این رابطه گفت: “کاملاً مشخص است که دولتمردان جمهوری اسلامی با جلوگیری از خروج آقای باقی برای دریافت جایزه مارتین انالز در سال ۲۰۰۹ مایل نیستند صدای قربانیان در جهان شنیده شود. آنها بیم آن دارند که مبادا خشونت ها و تخلفات شان در زمینه حقوق بشر و آزادی های اصلی که در قبال زنان و مردان ایرانی اعمال می شود، در جهان شنیده شود.”
برنامه نظارت خاطرنشان می سازد که آقای باقی طی سال های اخیر به کرات قربانی چنین اذیت و آزارهایی بوده است. او همچنین از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ به دلیل نوشتن مقالاتی در راستای لغو مجازات اعدام به شکلی خودسرانه زندانی بود. به علاوه، وی در تاریخ ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۷ به جرم “اقدام برضد امنیت ملی” و “تبلیغ به نفع مخالفان حکومت” و همچنین به خاطر نوشتن مقالاتی در دفاع از محکومان به اعدام در جنوب خوزستان، از سوی دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال زندان محکوم شد. او سپس در سپتامبر ۲۰۰۸ به دلیل مشکلات جسمانی از زندان آزاد شد.
“سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” و “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر”، به عنوان دو عضو هیأت داوران جایزه مارتین انالز، در چارچوب برنامه نظارت، تخلفاتی را که در قبال آزادی جابجایی آقای عمادالدین باقی انجام می شود محکوم می کنند و از دولتمردان جمهوری اسلامی می خواهند که به این اذیت و آزارها و موانعی که در فعالیت های آقای باقی و دیگر مدافعان حقوق بشر در ایران ایجاد می کنند پایان دهند. خاطرنشان می گردد که این خواسته کاملاً منطبق با اعلامیه جهانی حقوق بشر تصویب شده در سال ۱۹۹۸ و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای حقوق بشر می باشد که ایران نیز متعاهد آنهاست.
جایزه مارتین انالز: مهم ترین جایزه جنبش حقوق بشر. این جایزه با همکاری منحصر به فرد ۱۰ سازمان مهم بین المللی در زمینه حقوق بشر بنیان گذارده شده و هدف آن حمایت از مدافعان حقوق بشر است. اعضای هیأت داوران این بنیاد عبارتند از: “سازمان عفو بین الملل”، “دیده بان حقوق بشر”، “اول حقوق بشر، “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر”، “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه”، “کمیسیون بین المللی وکلا”، “فرانت لاین”، “جرمن دیاکونی”، “سرویس بین المللی حقوق بشر”، “هوری داکس.
منبع: فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، ۲ نوامبر
——————————————-
گويا نيوزچهارشنبه 13 آبان 1388
جلوگیری از مسافرت عمادالدین باقی به ژنو برای دریافت مهم ترین جایزه حقوق بشر، برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر
http://news.gooya.com/politics/archives/2009/11/095802.php
http://news.gooya.com/politics/archives/2009/11/095802print.php
پاریس، ژنو- برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” (OMCT) و “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” (FIDH) بدینوسیله مراتب تأسف خود را نسبت به موانعی که برای مسافرت آقای عمادالدین باقی، روزنامه نگار برجسته و مدافع سخت کوش حقوق بشر، به وجود آمده اعلام می دارد. هدف اصلی این اقدامات بی شک مانع تراشی برای مسافرت او به ژنو به هدف دریافت جایزه مارتین انالز، به عنوان مهم ترین جایزه حقوق بشر، می باشد.
طی روزهای اخیر، مسؤولان جمهوری اسلامی گذرنامه آقای عمادالدین باقی، بنیانگذار انجمن دفاع از حقوق زندانیان را بدون ارائه هیچ دلیلی توقیف کردند. این مسأله موجب شد تا وی نتواند در تاریخ ۲ نوامبر تهران را به مقصد ژنو ترک و جایزه حقوق بشر مارتین انالز را دریافت کند. طی ۱۸ سالی که از اهدای این جایزه می گذرد، آقای باقی اولین برنده ای است که امکان دریافت آن را از سوی دولتمردان کشورش نیافته.
عبدالکریم لاهیجی، نایب رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر (FIDH) و رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI) در این رابطه اظهار داشت: “ممنوع الخروج کردن این مدافع برجسته حقوق بشر یکی دیگر از دلایلی است که ثابت می کند دولتمردان جمهوری اسلامی سخت گیری های خود نسبت به جامعه مدنی را تشدید کرده اند.”
اریک سوتاس، دبیرکل “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” نیز در این رابطه گفت: “کاملاً مشخص است که دولتمردان جمهوری اسلامی با جلوگیری از خروج آقای باقی برای دریافت جایزه مارتین انالز در سال ۲۰۰۹ مایل نیستند صدای قربانیان در جهان شنیده شود. آنها بیم آن دارند که مبادا خشونت ها و تخلفات شان در زمینه حقوق بشر و آزادی های اصلی که در قبال زنان و مردان ایرانی اعمال می شود، در جهان شنیده شود.”
برنامه نظارت خاطرنشان می سازد که آقای باقی طی سال های اخیر به کرات قربانی چنین اذیت و آزارهایی بوده است. او همچنین از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ به دلیل نوشتن مقالاتی در راستای لغو مجازات اعدام به شکلی خودسرانه زندانی بود. به علاوه، وی در تاریخ ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۷ به جرم “اقدام برضد امنیت ملی” و “تبلیغ به نفع مخالفان حکومت” و همچنین به خاطر نوشتن مقالاتی در دفاع از محکومان به اعدام در جنوب خوزستان، از سوی دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال زندان محکوم شد. او سپس در سپتامبر ۲۰۰۸ به دلیل مشکلات جسمانی از زندان آزاد شد.
“سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” و “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر”، به عنوان دو عضو هیأت داوران جایزه مارتین انالز، در چارچوب برنامه نظارت، تخلفاتی را که در قبال آزادی جابجایی آقای عمادالدین باقی انجام می شود محکوم می کنند و از دولتمردان جمهوری اسلامی می خواهند که به این اذیت و آزارها و موانعی که در فعالیت های آقای باقی و دیگر مدافعان حقوق بشر در ایران ایجاد می کنند پایان دهند. خاطرنشان می گردد که این خواسته کاملاً منطبق با اعلامیه جهانی حقوق بشر تصویب شده در سال ۱۹۹۸ و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای حقوق بشر می باشد که ایران نیز متعاهد آنهاست.
جایزه مارتین انالز: مهم ترین جایزه جنبش حقوق بشر. این جایزه با همکاری منحصر به فرد ۱۰ سازمان مهم بین المللی در زمینه حقوق بشر بنیان گذارده شده و هدف آن حمایت از مدافعان حقوق بشر است. اعضای هیأت داوران این بنیاد عبارتند از: “سازمان عفو بین الملل”، “دیده بان حقوق بشر”، “اول حقوق بشر” (Human Rights First)، “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر”، “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه”، “کمیسیون بین المللی وکلا”، “فرانت لاین” (Front Line)، “جرمن دیاکونی”، “سرویس بین المللی حقوق بشر”، “هوری داکس” (HURIDOCS).