از محبت تلخ‌ها شیرین شود (نوروز، فصل گشایش برای زندانیان)

📜 سرمقاله روزنامه سازندگی ش ۱۹۱۷ دوشنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳
#عمادالدین_باقی

✍️می دانم باز هم برخی خوانندگان خواهند گفت چرا هنوز امیدوارید و خیرخواهی می کنید و باور ندارید سودی ندارد و اتلاف وقت می کنید و…؟ ولی اگر ذره ای احتمال تاثیر برود تکلیف بر ما جاری است و دست کم اتمام حجتی و حسن نیتی را تکرار می کنیم. ترس از خشونت هم دلیل دیگری برای پناه بردن به امید است.
اگر امروز دشمن به ایران طمع می کند، طمع به شکاف دولت-ملت دارد. شکاف ها با عدم رعایت حقوق بشر و شهروند پدیدار می شوند. تنها با داشتن یک دموکراسی مقتدر می توان کشور را از تعرض دشمن مصون نگه داشت و انهم با رعایت قواعد مردم سالارانه و ازادی بیان محقق می شود. شگفت انکه در برنامه پنجم توسعه دیپلماسی قضایی و سیاسی را تعریف کرده و یکی از مهم ترین وظایف حکومت را رفع انتقادات حقوق بشری دانسته است اما هیچ تلاشی در این رابطه صورت نمی گیرد و می توان گفت هیچیک از مسئولان کشور حتی نمی دانند چنین قانونی تصویب کرده اند چون حتی یکبار هم اشاره ای به ان نداشته اند.
در ماده ۲۱۰ قانون برنامه پنجم توسعه آمده است: «وزارت امور خارجه موظف است با بهره‌گيري از نظرات كارشناسان كليه سازمان‌ها و نهادهاي مسوول و براي اعتلاي شأن، موقعيت، اقتدار و نقش جمهوري اسلامي ايران و استفاده از فرصت‌هاي اقتصادي در منطقه و نظام بين‌الملل و بسط گفتمان عدالت‌خواهي در روابط بين‌الملل، سياست‌هاي مناسب را براي اجرايي كردن احكام ذيل به مراجع ذي‌ربط ارايه دهد: « الف ـ تنظيم سطح روابط و مناسبات سياسي، اقتصادي و فرهنگي با كشورهاي داراي ديدگاه‌ها و مواضع غيرهمسو با جمهوري اسلامي ايران
5 ـ اتخاذ ديپلماسي فعال جهت توقف روند صدور قطعنامه‌هاي حقوق بشري عليه جمهوري اسلامي ايران.»
ولی در عمل هیچ اتفاقی نمی افتد بلکه برعکس، هر روز با اجرای حکم زندان یا اعدامی بر این وضعیت نفت می ریزند. فقط یرای نمونه اشاره می کنم که پس از محکومیت دکتر حمید قره حسنلوو همسرش، تاکنون چند بار مسٔولان قوه قضاییه رسما اعلام کرده اند که انان هیچ نقشی در خشونت های انتسابی نداشته اند و این را به استناد پرونده و مدارک موجود می گویند. در فضای تند روزهای جنبس مهسا احکامی صادر شده و اکنون زمان گذشته ولی تصور کنید زن و شوهری را به ترتیب به ۵ سال و ۱۵ سال حبس محکوم و یکی را در زندان یزد و دیگری را در زندان مشهد تبعید کرده اند و فرزندان شان در کرج که یکی دختری ۱۳ ساله است. با کدام شاقول انصاف و عدالت، چنین مجازاتی روا است.؟ وقتی يیامبر اسلام می گوید دنبال بهانه باشید تا افراد را از مجاات دور کنید(ادْرَؤوا الحُدودَ عنِ المسلِمينَ ما اسْتَطَعْتُم ، فإنْ وَجَدتُم للمسلِمِ مَخْرَجا فَخَلّوا سبيلَهُ) انهم درباره افراد گناهکار، نه کسانی که بیگناه هستند، ایا شایسته نبود که خود قوه قضاییه دست کم خانم فرزانه قره حسنلو را در لیست عفو بگذارد تا در یکی از چند لیستی که تاکنون ازاد شده اند قرار گرفته و ازاد شود و بخشی از بار روانی و ازار حبس ناعادلانه یک زوج کاسته شود؟
حکم شرعی جهاد این است که بیش از۴ ماه حکومت مجاز نیست مردان را به جنگ اعزام کند و از خانواده دور نگه دارد. اصلا با دیدگاه خود حکومت فرض کنید اصلا احکام صادره علیه برخی از مخالفان درست باشد، در کدام شرع و ایینی خوانده اید که افراد متاهل مانند مصطفی تاج زاده یا سعید مدنی را یا داوود رضوی یا محمد نجفی و هاشم خواستار و محمد نوری زاد را حتی اگرمخالف حکومت باشند می توان ماهها یا سالها بدون مرخصی در حبس نگه داشت؟
بدون شک خشونتُ خشونت می آورد و عطوفت عطوفت می يروراند. راه مواجهه با منتقدان، گفتگو است نه زندان. اگر افراد حرف نادرست می زنند خودشان رسوا و بی اعتبار می شوند و اگر حرف درست می زنند ولو مخالف شما باشند از ان بهره مند شوید که امام صادق می فرماید رحمت خدا بر انکس که مرا به عیوبم آگاه کند «رحم الله أمرا أهدى إلَيَ عُيوبي». اگر نتوانید با ضیا نبوی و رحیم قمیشی و تاج زاده و مدنی گفتگو کنید این از ناتوانی شماست. جامعه ما به عطوفت نیاز دارد نه خشونت. خشونت آتشی است که همه چیزرا با هم می سوزاند و عطوفت ان است که مولانا می فرماید: از محبت تلخها شیرین شود/  وز محبت مسها زرین شود/ از محبت دردها صافی شود/ وز محبت دردها شافی شود/ از محبت خارها گل میشود…
نو شدن طبیعت در نوروز را با نوشدن تفکر و منش خود همنوا کنید و فرصت را برای شیرین کردن تلخی ها مغتنم بشمارید و زندانیان وجدان را به آغوش خانواده بازگردانید.

📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
www.emadbaghi.com

برخی نظرات در کانال تلگرام

Farahd S:

چیزی که در بندهای ۴ و ۵ ماده ۲۱۰ برنامه گفته شده هیچ ربطی به اصلاح وضعیت حقوق بشر و عدالتخواهی ندارد. مضمون بند اول این است که با کشورهای دوست (بخوانید سوریه و روسیه و…) سطح روبط را ارتقاع دهند. و مضمون بند ۵ هم این است که وزارت خارجه در محافل بین‌المللی و در تعاملات سیاسی، وضعیت ناذل حقوق بشر در ایران را توجیه و خلاصه انتقادات را یک جوری رفع و رجوع کنند، که تا آنجایی که ما دیده‌ایم و می‌دانیم، به حمد الله، جنابان آقایان ظریف و عراقچی همت و تلاش خود را مصروف این امر داشته‌اند.

بالاخره یک بخشی از برنامه اجراء شد، هرچند نتایجش چندان مطبوع طبع نباشد.

1. ARAB:

آقای باقی حرف خوبی زدی،اما شرط دارد.

وقتی همفکران شما برای امثال آقای تاجزاده،ازکلماتی استفاده می کنند وبکار می برند وطرف را قهرمان می سازند! یعنی بستن راه و گفتگو؟

بله،خیلی افراد مخالف هستن،مطالبشان را یا می نویسند ویا مصاحبه می کنند،اما هیچ وقت قهرمان بازی درنمی آورند! آقایان زیدابادی،تاجیک،مرادی،فرشاد مومنی،راغفر،موسی غنی نژاد،حجاریان و……،،هیچ وقت از مطالبشان بوی قهرمان بازی درنمی آید. می شود با این افراد گفتگو کرد و گفتگو هم میشود.

اما مطالب آقایان تاج‌زاده وقمیشی و….. به گونه ای هست که راه گفتگو بسته هست ؟!وهمیشه چندتا حرفهای شعاری را تکرار می کنند ومسیر گفتگو را می بندد.

شما با آقای عبدآلکریمی گفتگو می کنید از این گفتگو هم شما استفاده می برید وهم خواننده؟ اما می توانید با بعضی ها ،گفتگو کنید! وزبان وقلم«،تلخ شانرا »به «محبت» تبدیل کنید؟

Emad Baghi:

دوست عزیز درست می‌فرمایید همه ما باید تمرین گفتگو کنیم ولی آنها که صاحب قدرت هستند باید هم پیشقدم باشند و هم شکیبایی و ظرفیت بیشتر داشته باشند. امام علی می گوید« سربازان، ياران و نگهبانان و نیروهای امنیتی خود را از سر راه افراد دور کن تا آنان بدون اضطراب و ترس و بدون لکنت زبان و آزادانه سخن بگویند و حاکمان باید ترشرویی و درشتگویی و سخنان تند و گزنده را تحمل کنند(…ثم احْتَمِلِ الْخُرْقَ مِنْهُمْ وَ الْعِيَّ، وَ نَحِّ عَنْهُمُ الضِّيقَ وَالاْنَفَ) و تنگخويي و خود بزرگ بيني را از خود دور ساز تا خدا درهاي رحمت خود را به روي تو بگشايد. من از رسول خدا (ص) بارها شنيدم که مي ‏فرمود: ملتي که حق ناتوانان را از زورمندان، بي اضطراب و بهانه‏ اي بازنستاند، رستگار نخواهد شد، اما امروز بسیارند زندانیانی که جرم شان نقد و اعتراض ولو با درشتگویی است.

Ali Rad:

جناب باقی درود فراوان

ما خسته ایم از شنیدن این همه حرفهای قشنگ که می‌زنید خسته ایم

دیگر حتی توان و حوصله خواندن و شنیدن این جملات را نداریم

آنچه که در این سالهای نکبت رفت

عمر و سرمایه زندگی ما بود

دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم

Emad Baghi:

جملات تان وصف حال ما نیز هست. دردمان مشترک است عزیز، نحوه مواجهه مان با درد متفاوت است.

1. ARAB:

هاتوا برهانکم؟؟

بله، حضرت مولا امیرالمومنین « ع» در گفتگو، هم پیشقدم بود وهم شکیبا بود وهم ظرفیت فراوان.

اما،همین امام مظلوم،فریاد زد که،« چشم فتنه را درآوردم»

چرا ! اهل گفتگو نبود،یا اهل گفتگو نبودن؟

البته« یواشکی» خدمت شما عرض میکنم؛ اگر حکومت دست شما باشه ،به فرموده ی امام ناطق حضرت جعفرصادق« ع» آنوقت معلوم خواهد شد که، آیا در مقابل مخالفان شکیبا خواهید بود یا  ناشکیبا! صبوری راپیشه می‌کنی یا ناصبوری را!

گفتن آسان ،اما عمل به آن ،عیار انسانها مشخص می گردد.

M3:

بعضی از زندانیان تعریف کرده اند ؟

بعد مدتی عاشق بازجو و شکنجه گر خود شده اند ؟

من بهش میگم درد مطبوع ؟

Emad Baghi:

چه قیاس بی ربطی!

سید نجف علی:

سلام بر جناب باقی و شما و سایر مخالفان مشی او

دوست خوبمان درددل کرد که خسته شدیم و درست هم گفت و جناب باقی هم گفت همدردیم

حالا مشی ها متفاوت است

یکی می گوید سکوت

دیگری میگوید نفرین

سومی می گوید جهاد و مبارزه

چهارمی می گوید گفتگو و مطالبه و درخواست و افزایش آگاهی

این هر چهار گروه و همه دردمندان همدرد باید با هم گفتگو کنند تا هم به آگاهی ما اضافه شود و هم شاید به بهترین راهکار برسیم