عمادالدین باقی(لزوم پاسخگویی نهادهای بین المللی و دولت های امریکا و اسراییل به پرسشی درباره حملات به مراکز هسته ای ایران)
#عمادالدین_باقی
📜سرمقاله روزنامه سازندگی،ش۲۰۳۶ یکشنبه۱۹ مرداد ۱۴۰۴
✍️«در ۱ تیر ۱۴۰۴ (۲۲ ژوئن ۲۰۲۵)، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که نیروی هوایی و نیروی دریایی ایالات متحده در طی عملیات چکش نیمه‌شب (Operation Midnight Hammer) به چندین تأسیسات هسته‌ای در ایران حمله کرده‌اند، از جمله تأسیسات هسته‌ای فردو، تأسیسات هسته‌ای نطنز و تأسیسات فراوری اورانیوم در اصفهان که با استفاده از بیش از یک دوجین بمب جی‌بی‌یو-۵۷ای/بی ماپ ۱۳ تُنی که توسط بمب‌افکن‌های رادارگریز نورثروپ بی-۲ اسپیریت حمل شده‌اند. همچنین موشک‌های تاماهاوک پرتاب شده از زیردریایی‌های ایالات متحده هم در این عملیات استفاده شد. این تأسیسات هسته‌ای جزو مهم‌ترین مراکز غنی‌سازی اورانیوم ایران بوده‌اند»(ویکی پدیا).
پس از آن ترامپ به کرات در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌های خود با افتخار از نابودی کامل تاسیسات هسته‌ای در این سه منطقه سخن گفت و آنقدر تکرار شده که دیگر نیازی به مستندسازی و ذکر آن در این مقاله ندارد.
مقامات ایران نیز ابتدا گفتند فردو آسیب جزئی دیده ولی بعداً گفته‌اند آسیب‌های وارده وسیع بوده. از آن مهم تر اینکه اقای عراقچی وزیر امور خارجه ایران شنبه 11 مرداد1404 گفت: اورانیوم غنی شده ایران در مکان‌هایی بود که بمباران شد. آقای عراقچی نگفت کدام یک از سه مرکز هسته‌ای مورد حمله؟ اصفهان نطنز یا فردو؟
آنچه میان دولت‌های ایران و آمریکا گذشت و در رسانه‌های جهانی به آن پرداخته شد جنبه زورآزمایی و میزان موفقیت یا عدم موفقیت حمله بود و در این میان افکار عمومی دنیا و ایران از یک مسئله اساسی حیاتی و انسانی غافل ماند و همین امر باعث شد حتی دستگاه دیپلماسی و رسانه‌ای در ایران برای پرهیز از ایجاد نگرانی در بین مردم، نسبت به اعلام جرم علیه حکومت ایالات متحده و اسرائیل به خاطر اقدام عمیقاً ضد بشری شان خودداری کنند. اگر آنچه حکومت آمریکا بارها و بارها ادعا کرده صحت داشته باشد یعنی حکومت آمریکا بدون توجه به انتشار رادیواکتیو که جان هزاران انسان را به خطر می‌اندازد دست به چنین حمله تجاوزکارانه زده است.
به یاد بیاورید فاجعهٔ اتمی چرنوبیل در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ (۶ اردیبهشت ۱۳۶۵) را در رآکتور هسته‌ای شمارهٔ ۴ نیروگاه چرنوبیل، در جمهوری شوروی سوسیالیستی در اوکراین. این فاجعه نه بر اثر بمباران بلکه در جریان یک آزمایش ایمنی در یک رآکتور رخ داد ولی الودگی ان را در حد حادثه اتمی فوکوشیما به شمار آوردند. پس از حادثه، برای کاهش انتشار آلودگی، منطقه ای در شعاع ۳۰ را قرنطینه و جمعیت ان را تخلیه کردند. جهت کاهش انتشار آلودگی رادیواکتیو در اثر هوا از ویرانه های برجای مانده حصاری در این منطقه ساختند. این قرنطینه تا چند سال ادامه داشت. تماشای مینی سریال چرنوبیل محصول سال ۲۰۱۹ که دوبله فارسی شده و در سکوهای مختلف فارسی هم در دسترس است برای اگاهی از این واقعه و حسایت های مربوط به این موضوع سودمند است.
اکنون پرسش این است که اگر انچه درباره نابودی مراکز هسته ای ایران گفته می شود درست باشد چرا حکومت امریکا و اسراییل نباید در برابر تشعشعات خطرناک هسته ای که جان مردم ایران را به خطر می اندازد پاسخگو باشند و چرا دولت های متحد ایران به ویژه چین و روسیه (که خودش تجربه چرنوبیل را دارد) در این زمینه سکوت کرده اند؟ دولت ایران چرا توضیح نمی دهد که آیا صدمه به تاسیسات هسته ای کشورباعث خطرات انتشار رادیو اکتیو غیر مجاز در ایران شده یا خیر؟
در بحبوحه جنگی که جنگ ۱۲روزه اوج آن بود، موشک‌های ایرانی نقاط فراوانی را در اسرائیل هدف قرار دادند. عده‌ای می‌پرسیدند چرا این موشک‌ها مرکز هسته‌ای دیمونا در اسرائیل را که هدف‌گیری آن بسیار هم آسان است مورد حمله قرار نمی‌دهند؟ زیرا به دلیل کوچک بودن خاک اسرائیل با همین حمله که جنبه دفاعی و مشروع در برابر حمله به مراکز هسته ای دارد تشعشعات هسته‌ای باعث تخلیه کل اسرائیل و پایان کار می‌شود؟ پاسخ این بود که چنین اقدامی بلحاظ پروتکل‌های بین‌المللی و قواعد حقوق بشر دوستانه نادرست است و جان بسیاری از غیرنظامیان و زنان کودکان را به خطر می‌اندازد. اگر چنین دلیلی برای خودداری از حمله به دیمونا وجود داشته باشد ستودنی است ولی آیا چنین خطری در مورد مردم ایران صدق نمی‌کند؟ و سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی که در این موضوع فوق العاده مهم سکوت کرده و دولت های امریکا و اسراییل و دولت ایران نباید پاسخگو باشند؟
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
www.emadbaghi.com
