#عمادالدین_باقی
✍️ توجه افکار عمومی دنیا به انتخابات آمریکا به گونهایست که انگار رئیس جمهور دنیا میخواهد انتخاب بشود. این در مورد اکثر کشورهایی که روابط تنگاتنگ اقتصادی و سیاسی با آمریکا دارند طبیعی است اما این حد از توجه افکار عمومی ما و رسانهها داخلی(با گرایشهای مختلف) به انتخابات آمریکا، برعکس همه دنیا دلیلی ندارد جز احساس خطر جنگ، کشمکشهای نظامی و احتمال تشدید فشار بر ایران.
اینکه مسئولان دولتی میگویند نتیجه انتخابات آمریکا ربطی به ما ندارد و تاثیری بر رفتار ما نخواهد داشت کم و بیش حرف درستی است اما نافی واقعیت پیشگفته نیست بلکه خودش بیان دیگری از همان توجه به انتخابات آمریکا از موضعی دیگر است.
اگر چند سال پیش برجام را که با هنر بینظیر دیپلماسی دولت ایران(روحانی-ظریف) به نتیجه رسید، متوهمان داخلی با همراهی رقبای خارجی و صهیونیست ها به شکست نکشیده بودند و fatf را به کما نمی فرستادند و میگذاشتند روابط اقتصادی شکل بگیرد تا هم تحول مثبتی در اقتصاد ایران رخ دهد و هم ترامپ به بهانه اینکه برجام فقط به سود چین و اروپا بوده از آن خارج نشود، امروز نه قاسم سلیمانی ترور شده بود، نه حسن نصرالله و هاشم صفی و سنوار و هنیه و دهها فرمانده دیگر، نه لبنان و غزه در آتش جنگ میسوخت و رژیم صهیونیستی میتوانست این همه وحشیگری و قصابی کند، نه جنگ در اوکراین و سوریه ادامه پیدا میکرد، نه امروز نگرانی از تحولات کاخ سفید وجود داشت، نه دلار از ۷۰ هزار تومان عبور کرده بود، نه کشور این همه در تنگنای اقتصادی میافتاد و….اما آنان که این همه فرصت سوزی کردند هیچ وقت پاسخگو نیستند و از تمام فرصت سوزیهای ۴۵ سال گذشته هم درس نمیگیرند.
زمامداران، شرایط را درک کنند، تندروهای بیشعور و خسارت آفرین را به حاشیه برانند، فرصتهایی که دیگر به دست نخواهند آمد را غنیمت بشمارند، این بار درس بگیرند و با بازسازی و ارتقای مشروعیت و اعتماد در داخل و در خارج، کشور را در مسیری سرشار از امید و عظمت قرار دهند که بدون شک بر وضعیت منطقه هم تاثیرات بزرگ خواهد داشت.
چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
آقای مسعود بهنود این یادداشت را در اینستاگرامش بازنشر کرد و به عنوان «مقاله ای که برای همیشه می ماند» از آن یاد کرده و در ضمن خاطره ای از دوران زندان مشترک مان نوشته است. من دلتنگ دیدار او هستم و اوضاع سیاسی ایران مانع می شود.