عمادالدین باقی برنده مهم ترین جایزه حقوق بشری مارتین انالزشد: خبرها و بیانیه ها

http://news.gooya.com/politics/archives/2009/05/087831.php
هيئت داوران جايزه حقوق بشری مارتين انالز، با انتشار بيانيه مطبوعاتی برنده جايزه امسال خود را معرفی کرد.
بيانيه مزبور در معرفی عمادالدين باقی آورده است:
“او جامعه دفاع از حقوق زندانيان را بنياد گذاشت و يکی از مخالفين سرسخت حکم مرگ در ايران است.” در اين بيانيه به فعاليت های نظری عمادالدين باقی در رد حکم اعدام از ديدگاه قوانين اسلامی اشاره شده است.هيئت داوران جايزه حقوق بشری مارتين انالز همچنين نوشته است: “از سوی ديگر فهرست منتشر شده از سوی باقی در مورد زندانيان محکوم به اعدام، از جمله جوانان؛ پايه کاری بسيار مهمی برای سازمان های مدافع حقوق بشر در سازمان ملل و گروه های مدافع حقوق بشر در خارج از کشور بود. در مدت ده سال اخير، عمادالدين باقی چهار سال به خاطر مبارزه عليه حکم اعدام و ديگر فعاليت های حقوق بشری در زندان گذراند.”
هانس تولن، رئيس هيئت داوران جايزه مارتين انالز، عمادالدين باقی، انتخاب امسال را چنين معرفی کرد: “فردی با شجاعت استثنايی در دفاع از حقوق بشر؛ کسی که عليرغم وضعيت نامناسب سلامتی اش بارها به زندان افتاده است.”
جايزه امسال مارتين انالز، در ماه نوامبر ۲۰۰۹ در شهر ژنو سوئيس اهدا خواهد شد.
پيش از اين اکبر گنجی نيز در سال ۲۰۰۶ به طور مشترک با آرنولد تسونگا، حقوقدان و مفسر راديويی از زيمباوه، اين جايزه را دريافت کرده بود.
جايزه مارتين انالز نتيجه همکاری ميان يازده سازمان غيردولتی حامی حقوق بشر است. مارتين انالز را مهم ترين جايزه جنبش حقوق بشر می دانند.
هيئت داوران اين جايزه مرکب از اين سازمان های غيردولتی است: عفو بين الملل، ديده بان حقوق بشر، حقوق بشر پيش از هر چيز ديگر، فدراسيون بين المللی حقوق بشر، سازمان جهانی منع شکنجه، خط اول، کميسيون بين امللی حقوقدانان، مجموعه سازمانهای فعال در امور اجتماعی در آلمان (جرمن دياکونی)، سرويس بين امللی حقوق بشر، هشدار بين الملل و سيست مهای اطلاع رسانی و جمع آوری اسناد مربوط به حقوق بشر (هوريدوکس).
شخصيت های پشتيبان جايزه مارتين انالز عبارت اند از: اسما جهانگير، باربارا هندريکس، خوزه راموس-هورتا، آداما دينگ، لئاندرو دپوی، رابرت فالگوم و تئو وان بوون.
برندگان پيشين جايزه عبارت اند از: موتبار تاجيبااوا از ازبکستان (۲۰۰۸)؛ پير کلاويه بونيمپا از بروندی و هوله کوپالاسينگهام سريتهارا، از سری لانکا (۲۰۰۷)؛ اکبر گنجی ، روزنامه نگار کاوشگر و فعال سياسی ايرانی، و آرنولد تسونگا (۲۰۰۶)؛ اکثم نعيسه از سوريه (۲۰۰۵)؛ ليديا يوسوپوا از روسيه (۲۰۰۴)؛ اليريو اوريبه مونيوز از کلمبيا (۲۰۰۳)؛ ژاکلين مودينا از چاد (۲۰۰۲)؛ سپاهيان صلح بين الملل (۲۰۰۱)؛ ايماکوله بيرهاهکا از جمهوری دمکراتيک کنگو (۲۰۰۰)؛ ناتاشا کانديچ از يوگسلاوی (۱۹۹۹)؛ اياد السراج از فلسطين (۱۹۹۸)؛ ساموئل رويز گارسيا از مکزيک (۱۹۹۷)؛ کلمان نوانکوو از نيجريا (۱۹۹۶)، اسما جهانگير از پاکستان (۱۹۹۵)؛ هاری وو از چين (۱۹۹۴)
بیانیه کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران
اهدای جایزه مارتین انالز به عماد باقی؛ مدافع حقوق بشر
عماد باقی مدافع حقوق زندانیان و از فعالان لغو اعدام نوجوانان است.
نیویورک ، 31 اردیبهشت ماه 1388- دیده بان حقوق بشر و کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز اعلام کردند که تصمیم ارائه جایزه معتبر مارتین انالز در سال جاری به آقای عماد باقی برای جلب توجه جامعه بین الملل به وضعیت حقوق بشر در ایران کمک موثری است.
جو استورک؛ معاون مدیر کل بخش خاورمیانه و شمال افریقا در دیده بان حقوق بشر دراین مورد گفت:” قدرشناسی بموقع از تلاش های جسورانه عماد باقی توجه بین المللی را به وضعیت حقوق بشر در ایران جلب خواهد کرد.” استورک در ادامه تاکید کرد که “باقی یک مدافع پیشگام علیه مجازات اعدام در وضعیتی است که تعداد اعدام ها از جمله اعدام نوجوانان درایران هر روز افزایش پیدا می کند.”
جایزه مارتین انالز، که به نام یکی از فعالان پیشگام در حقوق بشر و اولین دبیر کل عفو بین الملل نامگذاری شده، “هرساله به فردی که در مبارزه علیه نقض حقوق بشر شجاعانه و به روش های نوآورانه فعالیت استثنایی کرده باشد، اهدا می شود.” دریافت کنندگان این جایزه توسط هئیت داورانی انتخاب می شوند که مرکب از نمایندگان اکثر سازمان های بین المللی حقوق بشر از جمله عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر، فدراسیون جهانی حقوق بشر (اف آی دی اچ)، سازمان جهانی ضد شکنجه (او ام سی تی)، فرانت لاین، کمیسیون بین المللی حقوقدانان، خدمات بین المللی حقوق بشر، اول حقوق بشر، مرکز اطلاعات و اسناد حقوق بشر (اچ یو آر آی دی او سی اس) و دیاکونیا است.
آقای عماد باقی از موسسین انجمن دفاع از حقوق زندانیان است. در ده سال گذشته، باقی مقالات و نوشته های های بسیاری علیه اعمال وسیع مجازات اعدام در ایران منتشر کرده است. بعد از چین، در ایران بیش از سایر کشورها در جهان مجازات اعدام اجرا میشود.
کتاب حق حیات باقی، شرح مفصل و جامعی از تحقیقات در حوزه قانون است که به بحث در باره تعلیق اعدام و لغو آن در ایران و سایر کشورهای مسلمان می پردازد و نشان میدهد که نه متون قرآنی و نه فقه اسلامی موانعی برای لغو اعدام نیستند. مقامات ایرانی چاپ کتاب حق حیات را ممنوع کردند و پس از اینکه باقی مقاله ای در همین حوزه به چاپ رساند، چندین بار او را بازداشت کرده، و مورد بازجویی قرار داده و زندانی کردند.حق حیات به زبان عربی ترجمه و چاپ شد و بطور وسیعی در میان کشورهای خاورمیانه توزیع شده است.
تحقیقات و مستنداتی که توسط آقای باقی از موارد احکام اعدام نوجوانانی که در صف اعدام قرار دارند، کمک مهمی بود برای جلب توجه بین المللی به وضعیت اسفناک نوجوانان بزهکاری که منتظر اعدام در ایران هستند. از سال 2005 میلادی تاکنون تنها 5 کشور ایران، عربستان سعودی، سودان، پاکستان و یمن اقدام به اعدام نوجوانان بزهکار کرده اند. و ایران تنها کشوری است که از سال 2008 میلادی نوجوانان را اعدام کرده است. بر اساس مستندات تحقیقاتی آقای باقی و عفو بین الملل، حداقل 140 نوجوان در صف اعدام قرار دارند. باقی در جلد دوم کتاب حق حیات که در ایران ممنوع الانتشار است، با استناد به قوانین اسلامی و سنت به ترویج لغو مجازات اعدام نوجوانان بزهکار پرداخته است.
در حال حاضر یک کمپین قوی در داخل ایران برای لغو اعدام نوجوانان فعالیت می کند. کانون مدافعان حقوق بشر، که توسط خانم شیرین عبادی و همکاران ایشان تاسیس شده است، در ماه آوریل سال 2009 میلادی، طی یک فراخوان ملی “اعدام بس نوجوانان” خواستار پایان دادن به اعدام نوجوانان بزهکار شد. فقهای پیشگام و شخصیت های ملی از جمله مهدی کروبی؛ کاندیدای ریاست جمهوری، از این درخواست حمایت کرده اند.
هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در مورد اهدای این جایزه به باقی گفت:” این جایزه قدرشناسی از باقی و همه مدافعان حقوق بشر در ایران است که علیرغم همه سختی ها بطور خستگی ناپذیری به کار خود ادامه می دهند.” وی تاکید کرد که”دولت ایران باید به آزارو اذیت و محاکمه عماد باقی پایان داده و فورا برای بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران و بویژه برای لغو مجازات اعدام نوجوانان اقدام کند.”
رادیو آلمان(دویچه وله) 20.05.2009
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4268358,00.html
جایزه حقوق بشر مارتین انالز به عمادالدین باقی تعلق گرفت
عمادالدین باقی، روزنامه‌‌نگار و متنقد نقض حقوق بشر و حقوق شهروندی در ایران
مدافع حقوق بشر ایرانی، عمادالدین باقی به پاس مبارزه علیه مجازات اعدام، برنده‌ی جایزه‌ی بین‌المللی «مارتین انالز» شناخته شد. این جایزه هر ساله به مدافعان حقوق بشر تعلق می‌گیرد.
«عماد‌الدین باقی انسان شجاعی است که با وجود پیگردها، تمام تلاش خود را برای دفاع از حقوق زندانیان در ایران به کار بسته است.» این عبارتی است که هیأت داوران جایزه‌ی بین‌المللی مارتین انالز روز چهارشنبه (۲۰ ژوئن / ۳۰ اردیبهشت) در استدلال خود برای دادن جایزه به این مدافع حقوق بشر ایرانی اعلام داشتند.
در ادامه نظر هیأت ژوری آمده است که عمادالدین باقی سال‌هاست برای لغو مجازات اعدام در کشور خود مبارزه می‌کند. از نظر باقی، مجازات اعدام با آموزه‌های قرآنی منافات دارد.
هانس تولن، رئیس هیأت داوران در مادرید گفت، عمادالدین باقی به خاطر فعالیت‌های حقوق بشری‌اش مدت چهار سال در زندان جمهوری اسلامی ایران به سر برده است. وی دچار بیماری‌های قلب و کلیه است.
جایزه‌ی بین‌المللی مارتین انالز که با ۲۰ هزار فرانک سوئیس (برابر با ۱۳ هزار یورو) همراه است، بالاترین نشانی است که به شاخص‌ترین مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان اهدا می‌شود.
در سال ۲۰۰۶ این جایزه به فعالان حقوق بشر از ایران، اکبر گنجی و آرنولد چونگا از زیمبابوه تعلق گرفت.
این جایزه را در عین حال باید یادآور و بزرگداشت شخصیت و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر مارتین انالز (۱۹۲۷ − ۱۹۹۱) دانست که سومین دبیرکل نهاد جهانی حقوق بشر “عفو بین‌الملل” بود. جایزه مارتین انالز از سال ۱۹۹۴ از طرف ده سازمان جهانی حقوق بشر بین‌المللی به مدافعان این حقوق اساسی داده می‌شود.
نگاهی به پیشینه‌ی عمادالدین باقی
عمادالدین باقی که متولد ۱۳۴۱ است، در ۱۶ سالگی از فعالان و انقلابیون اسلامی نسل اول انقلاب ۵۷ در ایران بود. وی کوتاه پس از انقلاب به سپاه پاسداران پیوست، ولی به تدریج از نگرش متعصب اسلامی خود فاصله گرفت.
باقی پس از گذراندن دروس حوزه‌های علمیه، به تحصیل دانشگاهی روی آورد و در رشته‌ی جامعه‌شناسی از دانشگاه علامه طباطبایی فارغ‌التحصیل شد. وی در سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ به عنوان روزنامه‌نگاری فعال، با نگرشی انتقادی به باورهای گذشته، وارد فعالیت‌های مدنی شد. وی پیش از آن حرفه‌ی روزنامه‌نگاری را آغاز کرده بود.
عمادالدین باقی در کنار روزنامه‌نگار دیگر، اکبر گنجی، با نگارش یک رشته مقاله‌های افشاگر به کاوش در زمینه‌ی قتل‌های زنجیره‌ای دست زد که توسط افرادی از درون سازمان اطلاعات و امنیت جمهوری اسلامی ایران سازماندهی می‌شدند. وی در شمار زیادی از روزنامه‌های دوران هشت‌ساله‌ی موسوم به “اصلاحات” قلم می‌زد و نگرش همواره انتقادی خود را نسبت به نیروهای موسوم به “اقتدارگرا” در مقاله‌های خود انعکاس می‌داد.
وی به دلیل همین نگرش آزاد و انتقادی خود، در سال ۱۳۷۹ به دادگاه فراخوانده شد و به ۳ سال زندان محکوم شد، به طوری که اجازه مرخصی به او نمی‌دادند.
بنیانگذاری انجمن دفاع از حقوق زندانیان
باقی پس آزادی از زندان در ۱۷ بهمن ۱۳۸۱، با تجارب تلخی که خود از زندان کسب کرده بود، “انجمن دفاع از حقوق زندانیان” را به عنوان نهادی غیردولتی بنیان گذارد. وی از سوی اعضای انجمن به عنوان رئیس این نهاد برگزیده شد. این نهاد نخستین تشکل غیردولتی به منظور حمایت از زندانیان است. باقی تلاش‌های بسیاری در دفاع از حقوق زندانیان سیاسی و غیرسیاسی و مخالفت با مجازات اعدام به خرج داد.
———————————————
خبر رادیو فردا پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران ۰۱:۵۰ – 21 مه 2009
http://www.radiofarda.com/archive/news/20090520/143/143.html?id=1735889
————————————————
خبر و گزارش مجدد یک صفحه ای روزنامه اعتماد ملی
http://roozna.com/2009/5/27/EtemaadMelli/930/Page/1/EtemaadMelli_930_1.pdf
http://roozna.com/2009/5/27/EtemaadMelli/930/Page/15/EtemaadMelli_930_15.pdf