با توجه به اینکه بیش از ۱۰۰میلیون گوشی هوشمند در ایران وجود دارد ومردم از اینترنت وشبکه های اجتماعی برای کاروشغل،کسب اخبار،مراودات، جلسات،ارتباطات خانوادگی وغیره استفاده می کنند بدون شک حجم مخالفین چندبرابر این است. افراد زیادی مثل من نتوانستند دراین کارزار مدنی شرکت کنند.
این یک کنش مدنی ومسالمت جویانه است.وقتی حکومت راههای دیگر اعتراض مانند آنچه دراصل۲۷قانون اساسی آمده را می بندد،مردم راههای مدنی دیگر را میگشایند اما اگر حکومت به این مطالبات وشیوه ها اعتنا نکند،مطالبات بحق مردم، راههای غیرقابل کنترل را بر می گزیند.
شاید بعضی(تاکید می کنم بعضی)از کسانی که بدنبال طرحهایی چون سیاه نت(صیانت)هستند هدفشان همین است که راه را بر اینگونه اقدامات مدنی مسدود کنند اما اگر پیشینیان توانستند با اعتراضاتشان جلوی عمومی شدن دوش حمام و دوچرخه و رادیو وتلویزیون و ویدئو و…را که فتوا به حرمت شان داده شده بود بگیرند اینها هم می توانند.
خیلی دیر است اما تا دیرتر ازاین نشده صدای مردم را بشنوید و در راهبردها و رفتارها تجدیدنظر کنید.
مردم صاحبخانه اندوشما مستاجر.