دوشنبه1/8/1385 برابر با 23oct2006جام جهان نما
بي بي سي:و اما عمادالدين باقي، روزنامه نگار و نويسنده فعال حقوق بشر با ممنوعيت انتشار كتابهايش در ايران روبرو است. او كه تاكنون چندين كتاب پژوهشي نوشته و مجموعههايي از مقالاتش منتشر شده در اعتراض به عدم صدور مجوز براي انتشار كتابهاي جديد و توقيف و ممنوعيت انتشار برخي از كتاب هاي پيشين خود خطاب به وزير فرهنگ و ارشاد نامه اي سر گشاده همراه با شكايت نوشته است . ساعتي قبل طي تماس با او نظرش را درباره ي دلايل انتشار اين نامه و پيامد آن جويا شدم.
باقي:من به خاطر اينكه خيلي علاقه و رغبتي به كارهاي جنجالي ندارم تصميم گرفتم ابتدا از طريق گفتگو اين مسئله را حل كنم. مدت زيادي پيغامهاي مكرري فرستاده شد تا وزير ارشاد به عنوان كسي كه مسئول و متولي امور مطبوعات و نشر كتاب است به سؤالات ما پاسخ بدهد و مشكل مرتفع شود. متاسفانه به تماسها پاسخ ندادند و به ناچار ما نامه اي نوشتيم. اين نامه با همين كيفيتي كه الان منتشر شده ارسال شد. عليرغم اينكه قريب دو هفته از تحويل نامه گذشت باز هم هيچ پاسخي نيامد. طبيعي است كه تنها راه باقي مانده اين است كه ما صداي اعتراض خود را از اين طريق – عمومي كردن اين نامه – به گوش مسئولين و مردم برسانيم و نشان بدهيم در كشوري كه بنا بر محاسبهاي كه من در اين نامه انجام داده ام سهم ما از توليد جهاني كتاب يك چهارصد هزارم است و اين عمق ضايعه اي را نشان ميدهد كه اگر چند هزار برابر كتابهايي كه در حال حاضر چاپ ميشود اجازه چاپ بدهند باز هم ماخيلي از توليد علم و كتاب در دنيا فاصله داريم. بنابراين هدف اين بود كه نشان بدهيم در يك چنين شرايطي كساني كه از انتشار كتاب جلوگيري ميكنند اولاً چه ضربة فرهنگياي به كل كشور ميزنند – يك ضربه ملي- و از طرفي الآن نويسندگان همه به طور جدي دچار محروميت و استيصال شده اند، منبع درآمد و معيشت بسياري از نويسندگان همين كتاب با تيراژ ناچيزي است كه در اين كشور وجود دارد و صنعت نشر در آستانه ورشكستگي است الآن ناشران زيادي وجود دارند كه دارند تعطيل ميكنند، كتاب فرو شيها تعطيل ميكنند و اين غير از جنبه اقتصادي از لحاظ فرهنگي هم خسارت عظيمي براي اين كشور است.