عمادالدین باقی
استراتژی جديد اصلاحات: انجمن‌های مدنی
به نظرم اين نامه و نيز خبر تشکيل انجمنی جدید برای حمايت از زندانيان و البته فراخوان تريبون فمينيستی زنان برای اعتراض به صدا و سيما بخاطر برنامه‌های ضدزنش، نشانه‌هايی از رويکرد و استراتژی جديد اصلاح‌طلبان — که ديگر خوش‌بختانه از گوره‌های محافظه کاری چون روحانيون مبارر بريده است — در استفاده از نهادهای مدنی هستند.
عمادالدين باقی که به نظرم به شکلی زبان سخنگوی اين دسته از اصلاح‌طبان شده است اين استراتژی جديد را در مصاحبه‌اش با ايسنا به صراحت اعلام کرده. البته قبلا هم سران مشارکت پس از بجران انتخابات اين را چندين بار گفته بودند که می‌خواهند از ساخت حکومت خارج شوند و از بيرون آن به وسيله‌ی گروه‌های مدنی فشار صنفی و مدنی بياورند.
از طرف ديگر، اگر يادتان باشد، باقی در پايان سال گذشته هم در مقاله‌ای استدلال کرده بود که بهترين استراتژی برای ادامه‌ی اصلاحات، تکيه بر حقوق بشر است.
استراتژی جديد اصلاحات: انجمن‌های مدنی
(April 23, 2004)
به نظرم اين نامه و نيز خبر تشکيل انجمنی جدید برای حمايت از زندانيان و البته فراخوان تريبون فمينيستی زنان برای اعتراض به صدا و سيما بخاطر برنامه‌های ضدزنش، نشانه‌هايی از رويکرد و استراتژی جديد اصلاح‌طلبان — که ديگر خوش‌بختانه از گوره‌های محافظه کاری چون روحانيون مبارر بريده است — در استفاده از نهادهای مدنی هستند.
عمادالدين باقی که به نظرم به شکلی زبان سخنگوی اين دسته از اصلاح‌طبان شده است اين استراتژی جديد را در مصاحبه‌اش با ايسنا به صراحت اعلام کرده. البته قبلا هم سران مشارکت پس از بجران انتخابات اين را چندين بار گفته بودند که می‌خواهند از ساخت حکومت خارج شوند و از بيرون آن به وسيله‌ی گروه‌های مدنی فشار صنفی و مدنی بياورند.
از طرف ديگر، اگر يادتان باشد، باقی در پايان سال گذشته هم در مقاله‌ای استدلال کرده بود که بهترين استراتژی برای ادامه‌ی اصلاحات، تکيه بر حقوق بشر است.
به اين ترتيب می‌توان پيش‌بينی کرد که در چند ماه آينده گروه‌های صنفی و مدنی زيادی با مجوز وزارت کشور يا بدون آن و با شرکت شخصيت‌های سرشناس سياسی اصلاح‌طلب شکل می‌گيرد که اصلا شعارهای سياسی ندارند، ولی هدف‌هايی سياسی را دنبال می‌کنند. اين گروه‌ها دور موضوع‌هايی مانند دفاع از حقوق زندانيان، روزنامه‌نگاران، زنان، کودکان، معلمان، نويسندگان، ناشران، دانشجويان، کارگران، و نيز مبارزه با شکنجه، فساد مالی-اداری، بی‌سوادی، آلودگی هوا، و امثال آن تشکيل می‌شوند و سعی می‌کنند در سايه‌ی امنيتی که اين اهداف ظاهرا غير سياسی برای‌شان می‌آورد، از بيرون به حوکت فشار بياورند تا روش‌ها و هدف‌های خود را اصلاح کند. (چند تا هم من پيشنهاد می‌کنم که به نظرم خيلی مهم هستند: اول گروه يا انجمن مبارزه با تکنولوژی انرژی اتمی — بخاطر خطرات محيط زيستی‌اش البته، که می‌دانم ريسکش بالا است، ولی اثرش خيلی در دنيا زياد خواهد بود؛ دوم انجمنی برای نزديک کردن مردم ايران و آمريکا؛ و سوم گروه يا انجمنی برای دفاع از حقوق کاربران و ناشران اينترنت که در مبارزه با سانسور اينترنت خيلی موثر خواهد بود.)
بد نيست همين‌جا پيشنهاد قديمی‌ام را هم درباره‌ی گروه‌های صنفی و مدنی تکرار کنم: تجربه نشان داده است که راهنماهای ساده، عملی و قدم به قدم در هر موضوعی به گسترش و جا افتادن آن بسيار کمک می‌کند. برای همين اگر يک يا چند نفر شروع کنند و به کمک هم يک راهنمای قدم به قدم برای راه انداختن و اداره‌ی يک انجمن صنفی يا مدنی بنويسند عالی خواهد بود. اين راهنما اين روزها از نان شب هم واجب‌تر است، چون تا وقتی هنوز دولت خاتمی سرکار است بايد اين انجمن‌ها را شکل داد تا کمی ريشه بگيرند و از جا کندنشان زياد راحت نباشد. باز هم در اين باره خواهم نوشت.
تکميل:
– گفتگوی مهم با رضا خاتمی را دقيقا در همين باره در شرق ببينيد. همين‌طور مطلب سعيد حجاريان را که کمی پايين‌تر در همانن صفحه آمده است.
عمادالدین باقی
