دوشنبه 1 مهر 1398
دکان مبارزه با فساد
در کشوری که هیچ چیز بر منهج عدل نباشد خود مبارزه با فساد هم می شود شکل دیگری از #فساد. عده ای آن را دکان می کنند و هدف شان جمع کردن فالور است نه کشف حقیقت و ازبین بردن فساد لذا دنبال دقت و اطمینان از درستی خبر هم نیستند، عده ای دنبال تسویه حساب سیاسی اند و عده ای دنبال سرپوش گذاشتن بر کارنامه خود و دست آخر آنچه بر جای می ماند فساد در شکلی پیچیده تر است. بی دلیل نیست که صدسال است شعار مبارزه با فساد در دولتهای ایران، تکراری بی حاصل داشته.
شکل مبتذل تر مبارزه با فساد این است که اگر بستگان شخصی هم مرتکب فساد شده باشند علیه فرد دیگری ولو پاکدست باشد استفاده می شود. کسانی که بر فرزند خودشان هم کنترلی ندارند(و اصولا فرزندان هم ممکن است راه پدران و مادران را نروند) ناگهان می گویند برادر زاده خانم دکتر#سلحشوری از معدود نمایندگان ارزشمند مجلس در جریان برخورد با یک باند فساد دستگیر شده ولی در واقع از موضعگیری او در موضوع مرگ دردناک #سحرخدایاری انتقام می گرفتند که خبر فوق هم البته دروغ از آب درآمد. گاهی نیز اتهاماتی را به افراد وارد می کنند که حتی در کیفرخواست شان هم مطرح نیست.
در این سال ها پیوسته علیه انواع فساد نوشته ام اما این شیوه مبارزه با فساد که هیچ حریمی و حرمتی باقی نمی گذارد و همه را حتی اگر پاکدست باشند در معرض اتهام قرار می دهد آیا خودش فساد نیست؟ آیا روشی برای لوث کردن مبارزه با فساد و پنهان کردن فسادهای بزرگتر نیست؟
