دوشنبه 29 آبان 1396
مسافران خاک
(در یادبود حسینی مجاهد و نازنین)
عمادالدین باقی
مجله صدا، ش 138شنبه27 آبان1396ص31
هفته پیش، آغازین روزش(شنبه20آبان96) با خبر رحلت عالم وارسته «سیدمهدی حسینی مجاهد» شروع شد. دخترم و همسرش برای عیادت او در بیمارستان مشهد رفته بودند اما خبر کوچ وی را دادند. زمانه غریب و رخدادهای معماگونه ای است، گویی فصل برگ ریزان خوبان شده است. آقای حسینی مردی آرام، فروتن و مقید به خانواده بود. او پس از چندماه دست و پنجه نرم کردن با رنج سرطان کبد بدون اینکه اجازه دهد برخی اعضای خانواده چون همسرش آگاه شوند و اندوه کشند، در سن 65 سالگی بر اثر سکته قلبی در گذشت.
این مرگ ها فراوانند و همه شان اندوه آور اما مرگ برخی بیشتر تامل و افسوس را برمی انگیزد. مرگ کسانی که در حیات شان آزاده اند و گره گشای خلایق اند و دگرخواهی ویژگی برجسته شان باشد.
استاد حسینی را از زمانی که مسئولیت دفتر آیت الله منتظری در مشهد را داشت می شناختم اما پس از توقیف دفتر هم خانه اش به دفتر تبدیل شده بود. به نوشته عالم ارجمند، هادی قابل در نشریه «شهرآرا»ی مشهد، ایشان: «دروس سطح عالی، رسایل و مکاسب و کفایه را از محضر اساتید حضرات آیات و حجج اسلام آقایان: حاج شیخ محمود ناطقی، شهید حاج سید عبدالکریم هاشمی نژاد، حاج سید علی خامنه ای و میرزا علی فلسفی کسب کرد. دروس خارج فقه و اصول را از محضر حضرات آیات عظام: حاج شیخ حسینعلی منتظری، حاج شیخ علی فلسفی و حاج عزالدین زنجانی بهره گرفت و دروس فلسفه را از محضر اساتید و حضرات آیات و حجج الاسلام حاج سید عزالدین زنجانی، حاج شیخ یحیی انصاری، آقا سید جلال آشتیانی و حاج شیخ حسینعلی منتظری فرا گرفت»
استاد حسینی مجاهد در حوزه علمیه مشهد، دروس ادبیات عرب، منطق، لمعه و اصول، رسایل، مکاسب، کفایه، تفسیر، نهج البلاغه و اخلاق اسلامی را تدریس می کرد و مدتی مسئول مدارس علمیه سلیمانیه، موسی بن جعفر و ... بود.
از او آثاری هم بجا مانده است از جمله «تصحیح و تحقیق حیات الاسلام مرحوم آیت الله حاج سید محمد حسن حسینی قوچانی معروف به آقا نجفی قوچانی- تحقیق و تفسیر دو جلد تفسیر «مصباح الهدی » تقریرات درس تفسیر مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد آقا تهرانی- تحقیق و تصحیح تفسیر سوره یاسین ار تقریرات درس تفسیر مرحوم آیه الله میرزا جواد آقا تهرانی- تحقیق و تدوین دس های اعتقادی و معارف قرآن کریم از آثار مرحوم میرزا جواد آقا تهرانی»
اما دانش آقای حسینی محدود به فقه و اصول و فلسفه نبود. دانش عمومی او هم وسیع و در سیاست هم انسانی آگاه و پیگیر بود. در رسیدگی به گرفتاران و نیازمندان نیز اهتمام داشت. انسانی با اخلاق و فروتن بود و بسیار مهمان نواز. دوستانی که به مشهد سفر می کردند اگر او مطلع می شد از پذیرایی اش محروم نمی ماندند. در آخرین سفرمان به مشهد ما را خانوادگی به قرطبه برد. در خانه پیشین اش طبقه مستقلی را تجهیز کرده بود برای مهمانان و مسافران که در آسایش و راحت کامل باشند واحساس مهمان بودن نداشته باشند.
سراسر عمر آقای حسینی یک زیست مسئولانه بود. چه پیش از انقلاب که در مبارزه علیه استبداد کوشا بود و چه در دوران جنگ تحمیلی که حضور فعال در جبهه ها داشت و چه زمانی که بخاطر پذیرفتن مسئولیت دفتر فقیه عالیقدر مرحوم آیه الله منتظری در مشهد تحت فشارها و محرومیت ها قرار گرفت و بازداشت شد اما از جاده ادب و رعایت مصالح خارج نشد. وقتی از دنیا رفت، برادر فاضل ام حاج آقا سعید منتظری به نکته ای اشاره کرد که تامل برانگیز بود. آقای حسینی و مجتهد آزاده احمد قابل، آقای ظریف جلالی و مرحوم مهرآبادی، ازخوبان روزگار و چهار همراه و هم عقیده ای بودند که گرفتاری های مشابه و مشترکی داشتند و اکنون هر چهار دوست و یار صمیمی، رخ در نقاب خاک کشیده و همسفر شده اند.
هنوز از اندوه چهارمین سفر کرده خراسانی، فارغ نشده بودیم که خبر درگذشت بانوی فرزانه «نازنین دیهیمی» جوان 29ساله و یگانه فرزند دوست گرامی مان مترجم و نویسنده پرکار، آقای خشایار دیهیمی را شنیدیم. برای بازماندگان شان آرزوی شکیبایی و بهروزی دارم.
رحمت خدا و خلق خدا بر آنان باد
اینستاگرام
emadeddinbaghi
کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
