تفهیم اتهام تازه به عماد الدین باقی؛ انتشار کتاب واقعیتها و قضاوتها

فاطمه کمالی ، همسر عمادالدین باقی از تفهیم اتهام تازه به او خبر داد. در حالی که ۲۱ سال از انتشار کتابی به نام “واقعیت ها و قضاوت ها” می گذرد، روز سه شنبه گذشته اتهام نوشتن این کتاب به عمادالدین باقی تفهیم شد.

همسر باقی به جرس گفت :” یک شنبه این هفته و همزمان با تولد عمادالدین باقی چهار ماه بازداشت او به پایان می رسد در حالی که دو ماهه دوم را بدون قرار در زندان نگهداری شده و باید آزاد باشد و در تمام این چهار ماه او در سلول انفرادی و پس ازآن در سلول بسته بدون هرگونه امکانات و حتی بدون داشتن کاغذ و قلم بوده است.”

......

وی اظهار داشت: اتهام اولیه باقی، مصاحبه با آیت الله منتظری بود که از پس از فوت او از شبکه بی بی سی فارسی پخش شد. در پایان اسفند ۸۸ با رای بازپرس پرونده قرار باقی به وثیقه تبدیل شد اما او همچنان بدون قرار و غیر قانونی در زندان نگهداری شد تا اینکه هفته گذشته اتهام تازه ای مبنی بر نگارش کتاب “واقعیت ها و قضاوت ها “که مربوط به ۲۱ سال پیش است به او تفهیم شد. در حالی که این اتهام مشمول مرور زمان شده است و طبق ماده ۱۷۳ آیین دادرسی کیفری نه تنها از تاریخ وقوع آن مدت هاست می گذرد بلکه از اولین اقدام تعقیبی هم ۱۵ سال گذشته است. زیرا همسر باقی می گوید :” او یک بار در سال ۷۴، یعنی ۱۵ سال گذشته، احضار و در این باره بازجویی شد و تعقیب این اتهام متوقف شد و با مرور زمان اساسا طرح این بحث منتفی است.”

همسر باقی گفت: بر اساس این گزارش ،از سوی دیگر شعبه بازپرسی مستقر در زندان اوین ، آخرین دفاع را درباره این اتهام هم از باقی اخذ و اعلام کرده است کار باقی در دادسرا پایان پذیرفته است.

فاطمه کمالی با اعلام این مطلب گفت:” بازپرس پرونده در مورد اینکه همسرش دو ماهه دوم بازداشت موقت خود را بدون قرار در سلول بسته ۲۴۰ گذرانده به باقی گفته است: او در حال گذراندن دوره محکومیت ناتمام خود در سال ۱۳۸۷ است والا از نظر این شعبه باقی از ۲۴ اسفند ماه ۱۳۸۸ تاکنون باید آزاد باشد.”

همسر باقی با ابراز تعجب از این موضوع گفت:”باقی دردوره دوم بازداشت خود در سال ۱۳۸۶که به بهانه یک سال حکم اجرا نشده راهی زندان شده بود در ۱۷ مهرماه ۱۳۸۷و پس از گذراندن یک سال زندان در حالی که به دلیل نگهداری در شرایط نامناسب دچار عارضه جسمی شدید شده بود، سه هفته مانده به پایان محکومیت خود با دستور دادستان وقت تهران به مرخصی دو هفته ای می آید و یک هفته باقی مانده از محکومیت خود را نیز با دستور قاضی حداد به زندان طی نامه ای، آزاد می ماند. در همان زمان سخنگوی قوه قضائیه، آقای جمشیدی نیز در جمع خبرنگاران خبر آزادی آقای باقی را اعلام می کند.

وی می افزاید : جالب است که اکنون برای نگه داشتن باقی در زندان ، یک هفته مانده به پایان دوره حبس باقی در دوره قبلی زندان را به یاد می آورند. بر فرض که در آن زمان مرخصی باقی به مدت یک هفته تا آزادی اوتوسط قاضی حداد تمدید نشده بود( که هرگز چنین نیست )، اکنون باقی دو ماه است که بدون هیچ توجیه و با قرار وثیقه در زندان و آن هم در سلول بسته است، نه یک هفته.

کمالی ادامه می دهد: اگر برفرض به خاطر آن یک هفته باقی مانده، دوره محکومیت می گذراند چرا در بند ۲۴۰ که حتی بدتر از بند ۲۰۹ است و در شرایط سخت و بدون امکانات به سر می برد و جز یک پتو و یک جلد قرآن چیز دیگری ندارد و در بند عمومی نیست و حتی از حق داشتن تماس تلفنی ساده با خانواده و یا ملاقات حضوری محروم است؟ این در حالی است که طبق نظر پزشکان زندان در این مدت بیش از ۱۶۰۰ عدد قرص به باقی داده اند و این نشانگر این است که علی رغم وضعیت روحی خوب باقی به لحاظ جسمی و پزشکی او شرایط خوبی ندارد و نه تنها از جهت قانونی که از لحاظ جسمانی هم نباید در زندان باشد.”

همسر باقی ابراز امیدواری کرد با وجود گذشتن این چهارماه و پایان رسمی بازجویی در اواخر سال ۸۸ و اخذ آخرین دفاعیات و نیز تبدیل قرار به وثیقه توسط بازپرس پرونده در پیش از آغاز سال جدید، به بازداشت باقی خاتمه داده شود.