دوشنبه 1 مرداد 1386
گفتگويي درباره سنگسار
راديو زمانه ۳۱ تیر ۱۳۸۶
نشست «سن مسئولیت کیفری» در تهران
سن مسئولیت کیفری در قوانین قضایی ایران یکی از مواردی‌ست که همواره مورد بحث بوده و اعدام افراد زیر ۱۸ سال، به عنوان کلیدی‌ترین مسأله‌ی این قانون، مورد انتقاد فعالان حقوق بشر در داخل و خارج کشور قرار گرفته است. گروه «وکلای پارسیان»، که یک NGO قضایی را تشکیل داده است، هفته‌ی گذشته اقدام به برگزاری نشستی کرد با محوریت سن مسئولیت کیفری در ایران. در این مراسم دکترعلی نجفی توانا، استاد دانشگاه و عضو هيأت مديره‌ی كانون وكلای دادگستری مركز، به سخنرانی پرداخت و این مسأله را از نظر حقوقی بررسی کرد....
اما در حاشیه‌ی این مراسم به سراغ عمادالدین باقی، پژوهشگر و فعال حقوق بشر، رفتم و در باره‌ی روند توقف قانونی سنگسار در کشور از او پرسیدم:
عمادالدین باقی: من فکر می‌کنم زمینه‌ی لغو قانون سنگسار مساعد است. متأسفانه خیلی تا حالا هم کوتاهی شده؛ برای این‌که یک طرح یا لایحه‌ای ارائه بشود به مجلس و تصور می‌کنم اگر ارائه بشود، شانس تصویب‌اش خیلی بالاست در مجلس. ضمن این‌که اصلا تجربه هم نشان داده است که خیلی موارد نیازی به قانون هم ندارد. بعضی چیزها هست که عملا منسوخ می‌شود، از موضوعیت می‌افتد، بدون این‌که قانونی برایش وضع بشود، دیگر از حیز انتفاع می‌افتد؛ مثل همین حکم سنگسار.
به نظر شما چه فعل و انفعالاتی باید صورت بگیرد تا مسأله‌ی سنگسار به کلی از قوانین کشور حذف شود؟
به‌هرحال حساس‌سازی افکار عمومی و آگاه سازی در این زمینه و بحث‌های اقناعی در این مسأله مؤثرند. متأسفانه در این زمینه، در سال‌های اخیر و قبل از این یک سالی که چند مورد سنگسار باعث جنجال و مسأله شد، هیچ کار توجیهی و اقناعی نشده است. کنفرانس، سمینار، ويژه‌نامه، کار مطبوعاتی، هیچ فعالیت فکری و حقوقی چشمگیر در این زمینه نشده است. یک مجموعه از این فعالیت‌های توجیهی و اقناعی به علاوه فعالیت‌هایی در حوزه‌ی مجلس مثل طرح، لایحه و بعد نهادهای حقوق بشری که در این زمینه‌ها حساس باشند و به‌موقع موضع‌گیری کنند. مجموعه‌ای از اینها به نظر من بزودی سنگسار را برای همیشه تعطیل می‌کند.
به نظر شما فشار کشورهای خارجی در این زمینه می‌تواند مؤثر باشد؟
تا الان که (اعتراض نهادهاي حقوق بشري خارج) مؤثر بوده، از این به بعدش هم بیشتر مؤثر است.(اما اصالت با فشار خارجي نيست)
گاهی نتیجه‌ی عکس نمی‌دهد؟
نه، حالا یکی ـ دو مورد که از دست درمی‌رود، به خاطر نقش قاضی خودسر است.
http://www.radiozamaneh.org/special/2007/07/post_262.html
