یکشنبه 24 اردیبهشت 1385
به نقل از وبلاگ فراخوان نقد
اقای عماد الدین باقی در نامه ای خطاب به رییس قوه ی قضاییه خواستار توقف اعدامها شده اند ودر ان به صورت مبسوط به این مسئله که بسیاری از اعدامها می تواند انجام نشود پرداخته اند.
موضوعی که من می خواهم به ان بپردازم یکی از گزینه هایی است که اقای باقی به ان توجه داشته اند وان فرهنگ خشونت در جامعه ی ماست,اقای باقی از منظر دینی برای اثبات مد نظر نبودن اعدام به ایاتی از قران اشاره کرده و به خوبی نشان داده اند که متن قران به حتمی بودن اعدام اشاره نکرده و می بایست که شرایط مجرم وقتل را بررسی کرد.
البته به این که نوع برداشت مصالحه امیز اقای باقی ازمتن قران حتما با برداشت حاکمان یکی نیست نمی پردازیم, اما باید به این نکته اشاره کنم که "بسیج رسانه ها برای درمان فرهنگ خشونت" که یکی از تجویزهای اقای باقی بود را بیشتر باز کنیم.
به عقیده من در جامعه ای که به ظهور منجی "منتقم" منتظر است و امیدوار است که روزی کسی بیاید و با شمشیرش به خونریزی و قتل به زعم ما کفار و ستمگران بپردازد این خود به نوعی مروج فرهنگ خشونت وکشتار است,و ولی دم مقتول با این استنباط که من با درخواست اعدام برای قاتل یکی از مفسدین را از جامعه ریشه کن می کنم به قتل او رضا می دهد. ما در فرهنگ دینی خود کشتار وخونریزی کم نداریم و به انها کم نمی بالیم همیشه درکنار نام علی شمشیر مشهور دو دم را قرار می دهیم و خونریزی های عباس و علی اکبر و... نقل محافل دینی و روضه های اهل بیت است. اقای باقی به درستی به ایات مهروزانه ی قران اشاره کرده اما به این کاستی ها و خشونت طلبی هایی که (میدانیم) اضافات به اسلام است وبا ذات ان در مواردی متناقض اشاره نداشته,اما باید قبول کنیم که اینها چه درست وچه غلط واقعیاتی در جامعه ی ما هستند که اگر رسانه ها برای درمان فرهنگ خشونت بخواهند که کاری بکنند ابتدا می بایست برداشت مردم را نسبت به این مقولات تغییر دهند.من خود به ظهور منجی معتقد نیستم اما اگر منجی وجود داشته باشد بهتر است که هیچ سلاحی به همراه نداشته باشد وبا منطق و استدلال به همراهی مردم بپردازد چرا که "خون به خون شستن محال امد محال"
http://www.sholan.persianblog.com/
