پنجشنبه 9 تیر 1384
معلوم است چه کسانی نمی‌گذارند زندانی‌ها آزاد شوند، گفتن ندارد
http://roozonline.com/08interview/007491.shtml
گفتگوی "روز" با عمادالدين باقی
۱۵ خرداد ۱۳۸۴
نتیجه دیدار با مسئولین دفتر آقای هاشمی شاهرودی چه بود؟
والله ما رفتیم تو. نیم ساعتی صحبت کردیم، و بعد من خواهش کردم اجازه بدهند دونفر دیگرهم بیایند. بعد دکتر یزدی ومهندس سحابی آمدند و مفصل صحبت کردیم. آنها قول دادند حرف های ما را به آقای هاشمی شاهرودی منتقل کنند. البته من به آنها گفتم خوب است این را هم منتقل کنید که اینها قصدشان یک اقدام مدنی مسالمت جویانه بوده، و برای همین حتی از روز قبل هم اعلام نکردند که حادثه سازی بشود. که این موضوع هم تلفنی به آقای شاهرودی منتقل شده. ایشان هم گفته وقتی برگردد تهران در این زمینه اقدام می کند. البته به نظر می رسد این اراده هم وجود دارد که زندانی ها آزاد شوند، ولی چون در رسانه ها اعلام شد، بعضی افراد دلخورشدند ولی با توضیحاتی که برایشان داده شد، سعی کردند دلخوری ها را برطرف کنند.
منظورتان چه کسانی است؟ یا وقتی می گویید اراده‌ای وجود دارد که رئیس قوه قضاییه هم نتواند کار کند، به کدام صاحب اراده اشاره می‌کنید.
روشن است. در قوه قضاییه نیروهایی هستند که در مورد پرونده های سیاسی و مطبوعاتی ها تصمیم گیری می کنند و رئیس قوه در این حوزه خیلی قدرت عمل ندارد. مشخص است چه کسانی هستند. گفتن ندارد! یک تیم هستند. یک گروهند. ولی به هر حال ما بعد از این چهار روز تعطیل پیگیری و اطلاع رسانی می کنیم.
این کار به همین سه زندانی ختم می شود یا به همه زندانیان سیاسی؟
این بحث الان در خصوص این سه نفر است.
بقیه چی؟ ناصر زر افشان؟ دانشجویان؟
گام به گام باید جلو رفت دیگر. الان شرایط زندانی ها یک جور نیست، بعضی حکم ندارند، بعضی مرخصی های طولانی دارند، گام به گام باید کارکرد.در این مرحله زندانیان ملی ـ مذهبی هستند و بعد بحث قاضیان است. وقتی عبدی که هم پرونده اوست تبرئه شده، دلیلی ندارد قاضیان در زندان بماند. پرونده او هم باید به همان شعبه برود و قاعدتا به همان نتیجه برسد. بعد هم باید رفت سراغ بقیه و به مسائل شان رسیدگی کرد.
پرونده خود شما بسته شد؟
نه، متوقف شد، به خاطر انتخابات، تاببینیم بعد چه می شود.
چه می شود؟
پرونده های ما که خیلی حقوقی نیستند، بیشتر سیاسی هستند و منویات سیاسی در آنهاست. بستگی به شرایط و اوضاع و احوال دارد. اگر اوضاع و احوال اجازه بدهد، اجرا می کنند، اگر ندهد، اجرا نمی کنند و معلق نگه می‌دارند. ولی در هرصورت ما که به این وضعیت عادت کردیم. من در نامه ای به آقای شاهرودی نوشتم: برای من علی الحسنین است، یعنی به هر حال هم این طرفش خیر است، هم آن طرفش. اعتقاد من این است که هرچه پیش بیاید، نتیجه اش خیر است، زندان هم بروم مهم نیست، اگر این زندان رفتن باعث بشود که به اندازه یک ضرب المثقال دموکراسی،حقوق بشر و آزادیخواهی در کشور ما پیشرفت بکند،ما ناراحت نیستیم، استقبال هم می کنیم. اگز ثمراتی داشته باشد، این طرف و آن طرفش اهمیتی ندارد.
