جمعه 2 مرداد 1383
مصاحبه با راديو فردا درباره اعتصاب چند تن از زندانيان
مصاحبه با راديو فردا جمعه شب مورخ2 /5/1383
انجمن دفاع از حقوق زندانيان اعلام کرد اعتصاب غذاي زندانيان سياسي در اوين جنبه سياسي ندارد. به گزارش انجمن در پي اقدام دستگاه قضايي داير بر تخليه اجباري خانه محل سکونت افراد خانواده پيمان پيران از زندانيان سياسي بند اوين، همبندان وي در همدردي با او اعتصاب غذا کردند. اعتصاب غذا وارد سومين هفته شده، اما مقامهاي جمهوري اسلامي به کلي منکر چنين اعتصابي شده اند. عمادالدين باقي، فعال حقوق بشر در تهران و رئيس انجمن دفاع از حقوق زندانيان در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: تاريخ آغاز اين اعتصاب 14 تير و در پي تخليه منزل مسکوني آقاي پيران صورت گرفته. موضوع تخليه منزل هم يک واقعه سياسي نبود. آقاي مصطفي پيران پدر پيمان، بازنشسته آموزش و پرورش است و بايد خانه سازماني را تحويل می داد. اما براي خانواده ايشان مقدور نبود، پس از صدور حکم تخلیه آقاي پيمان پيران در زندان به عنوان اعتراض دست به اعتصاب زد و چند تن ديگر از زندانيان بند يک به عنوان همبستگي اعلام اعتصاب کردند. نهايتا به اين نتيجه رسيديم که بهتر است زودتر اين اعتصاب را خاتمه دهند و بيشتر به فکر سلامت خودشان باشند. علت و انگيزه اين اعتصاب موضوع تخليه منزل بود و بيشتر جنبه انساني و اجتماعي داشت، هرچند که بعد از شروع اين اعتصاب برخي افراد پيشنهاد کرده بودند که يادبود 18 تيرهم جزو اهداف اين اعتصاب تلقي شود، اما علت اصلي همان بود.
انجمن دفاع از حقوق زندانيان مي گويد: اعتصاب غذاي زندانيان سياسي در اوين جنبه سياسي ندارد. انجمن اعلام کرد در پي اقدام دستگاه قضايي داير بر تخليه اجباري خانه محل سکونت افراد خانواده پيمان پيران از زندانيان سياسي بند اوين، همبندان وي در همدردي با او اعتصاب غذا کرده اند و دو تن از آنان در وضعيت نامناسبي به سر مي برند. اعتصاب غذا وارد سومين هفته شده، اما مقامهاي جمهوري اسلامي به کلي منکر چنين اعتصابي شده اند. امير آرمين گفتگويي کرده است با عمادالدين باقي، فعال حقوق بشر در تهران و رئيس انجمن دفاع از حقوق زندانيان و از او درباره ماهيت اعتصاب پرسيده است.
امير آرمين (راديو فردا): انجمن دفاع از حقوق زندانيان اعلاميه اي داده چند ساعت پيش داير بر اينکه اين اعتصاب زندانيان سياسي، اعتصاب سياسي نيست. من مي خواستم توضيح بدهديد که اصلا ماهيت اين اعتصاب چه بوده و از کي شروع شده؟
عمادالدين باقي: همانطورکه در خود اطلاعيه هم اشاره شده، تاريخ آغاز اين اعتصاب 14 تير و در پي تخليه منزل مسکوني آقاي پيران صورت گرفته. به خاطر اين که موضوع تخليه منزل هم يک واقعه سياسي نبود. درواقع به دليل اينکه آقاي مصطفي پيران بازنشسته آموزش و پرورش است و خانه سازماني معمولا يک دوره اي دارد که طبق قرارداد بايد تخليه شود، به خصوص وقتي بازنشسته مي شوند، بايد خانه سازماني را تحويل دهند. اما براي خانواده ايشان مقدور نبود، يکي به دليل مشکلات اقتصادي که داشتند، ديگري هم به دليل اين که آقاي مصطفي پيران پدر خانواده و آقاي پيمان پيران پسر ارشد ايشان هر دو مدتي در گير و دار زندان بودند و محبوس بودند و شرايط آنها به گونه اي نبود که بتوانند اين خانه را تخليه کنند، ولي به هر حال بعد از چند بار اخطار که از طرف وزارت آموزش و پرورش داده شد، سرانجام با گرفتن حکم تخليه اثاث را بيرون ريختند، هرچند که شايسته تر اين بود که وزارت آموزش و پرورش که به هر حال در اختيار دولت آقاي خاتمي هم هست در اين زمينه بيشتر درنگ مي کرد و شرايط اين خانواده را هم درک مي کرد و اينطور عمل نمي کردند. به هر حال اين اتفاق افتاد و آقاي پيمان پيران هم در اعتراض به اين وضعيتي که پيش آمده بود و به خصوص اين که پدر ايشان هم بازداشت شد، چون موقع تخليه ايشان عکس العمل اعتراض آميزي نشان مي دهد و در نتيجه مامورين بازداشتش مي کنند، پسرشان در زندان به عنوان اعتراض نسبت به اين وضعيت دست به اعتصاب زد و چند تن ديگر از زندانيان بند يک از دوستاني که با ايشان هم بند بودند به عنوان همبستگي اعلام اعتصاب کردند. البته اين اعتصاب اول با تعداد بيشتري شروع شد و بعد محدودترشد و به مرور کاهش پيدا کرد، اما چند نفري که اعتصاب را ادامه دادند و وارد سومين هفته خودش شد اين اعتصاب، ما مطلع شديم که دو نفر از اينها حال مناسبي ندارند، با خانواده هايشان هم در تماس بوديم و نهايتا به اين نتيجه رسيديم که بهتر است زودتر اين اعتصاب را خاتمه دهند و بيشتر به فکر سلامت خودشان باشند. دليل اين هم که گفته شده اين اعتصاب ماهيت سياسي ندارد، برمي گردد به همان علت و انگيزه اين اعتصاب که عرض کردم موضوع تخليه منزل بود و بيشتر جنبه انساني و اجتماعي داشت، هرچند که بعد از شروع اين اعتصاب برخي افراد پيشنهاد کرده بودند که يادبود 18 تيرهم جزو اهداف اين اعتصاب تلقي شود، اما علت اصلي همان بود که عرض کردم.
ا . آ : شکسته شدن اعتصاب يک عده از اينها با توجه به درخواستي است که از طرف سازمانها و انجمنهاي داخلي و خارجي شده بود يا علت ديگري داشته؟
عمادالدين باقي: ما بر اساس اطلاعي که از وضعيت اينها داشتيم و تماسي که با خانواده هاي آنها داشتيم، به هر حال هيچ کس مايل نيست کساني که در زندان هستند و به هر حال زندان موقعيت خاصي دارد، محدوديت امکانات در آنجا هست و اگر افراد دچار مشکلات در آنجا بشوند، دسترسي به پزشک خيلي سهل نيست مانند يک فردي که در بيرون زندان است و خانواده هايشان نگران بودند از اين اعتصاب، لذا به اين نتيجه رسيديم که تقاضا کنيم که اين اعتصاب را خاتمه دهند.
ا . آ: اين که خود دولت تکذيب کرده از اول که اصلا يک همچين چيزي نيست از يک طرف و اين که از 18 تير شروع شده، خود اين که اعتصاب درواقع يک نوع برخورد با قدرت دولتي مي شود، چطور شما مي توانيد بگوييد اين اعتصاب جنبه سياسي ندارد.چون به هر حال در کشورهايي مانند کشور ما هر حرکتي که در مقابل قدرت حکومت باشد، رنگ سياسي مي گيرد به خودش؟
عماد الدين باقي: اين اعتصاب يک مقدار داستانش بغرنج تر از اين هست. به لحاظ اين که اولا سازمان زندانها در آن بيانيه اي که داد اشاره اي به اعتصاب در رجايي شهر کرد و آن را تکذيب کرد، در حالي که تا آنجايي که من هم اطلاع دارم اين ماجرا در رجايي شهر نبود و در زندان اوين بود. در زندان اوين هم اين افراد اعتصابشان منشاش همانطورکه عرض کردم به يک موضوعي برمي گشت که بيشتر جنبه انساني داشت و جنبه نوع دوستانه داشت، اما آنچه که در بعضي خبرها و وبلاگها منتشر مي شد، اين بود که وانمود مي کرد اين اعتصاب صرفا سياسي است و مربوط به ماجراي 18 تير است که اين قسمتش را هم سازمان زندانها تکذيب کرد. اين يک موضوع درواقع چند بعدي بود، يعني يک لايه سياسي داشت، اما اصل قضيه واقعا همان مساله اي بود که قبلا هم عرض کردم و به هر حال ممکن است از يک زاويه ديگر بگوييد که در کشوري که هر چيز عادي، هر مساله اقتصادي و اجتماعي هم به هر حال شکل سياسي پيدا مي کند، از اين بابت آن هم سياسي است، ولي من صرفنظر از اين تعميم دارم صحبت مي کنم.
